समर्थस्तवन
निर्माणस्थळ गौतमी परि महाकृष्णातिरीं जो वसे |
कांतासंग नसे, प्रपंचही नसे, आशा दुराशा नसे |
ज्याला उत्तम रामदास म्हणती, त्रैलोक्य वंदीतसे |
ऐसा सदगुरु हा अनंत कविचा बद्धांस तारीतसे ||१||
वस्त्रें हुर्मुजी भरजरीं पटकुले, माथा चिराही वसे |
कायें सुंदर गौरवर्ण विलसे भाळीं अवाळू असे ||
स्वामींचा कविता समुद्र अवघा कल्याण लीहीतसे |
ऐसा सदगुरु हा अनंत कवीचा बद्धांस तारीतसे ||२||
ज्याची पूर्ण समाधि सज्जनगडी गुप्त प्रकारें असे |
पादूकांवरि शेष शोभतसे, दोन्हीकडे आरसे |
ज्याची पुण्यतिथी सुदीन नवमी उत्साह होतो असे |
ऐसा सदगुरु हा अनंत कवीचा बद्धांस तारीतसे ||३||
जेणे सात्त्विक राजसादिही तिन्ही आत्मस्थिती आटले |
वेदांताबुधीचे प्रभाव अवघे जेणें निराकर्णिले |
विज्ञानें भवसिंधु पार तरला जिंकोनी साही धुरा |
ऐसा सदगुरु रामदास विलसे, जो निस्पृहाचा तुरा ||४||
ज्याची गाढ उपासना जरी असे जाणे अयोध्यापती |
नेणें त्याहुनी अन्य दैवत असे ऐशी जयाची स्थिती |
ज्याचा गुप्त विचारही परि असे नारी नरा लेकुरा |
ऐसा सद्गुरू रामदास विलसे, जो निस्पृहाचा तुरा ||५||
सह्याद्रीगिरीचा विभाग विलसे मंदारशृंगापरी |
नामें सज्जन जो नृपें वसविला श्रीउर्वशीचे तिरीं |
साकेताधिपती, कपी, भगवती हे देव ज्याचे शिरीं |
तेथे जागृत रामदास विलसे, जो या जनां उद्धरी ||६||
|| जय जय रघुवीर समर्थ ||
|
हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. | 
|
