चतुःश्लोकी भागवत/नारद

तो नारद महापवित्र । ब्रम्हयाचा मानसपुत्र । परमार्थालागीं तत्पर । सर्वस्वें सादर पितृसेवेसी ॥८४॥
तोचि आर्तीचा पूर्णचंद्र । विवेकाचा क्षीरसमुद्र । वैराग्याचा महारुद्र । आचरे नरेंद्र शमदमयुक्त ॥८५॥
पितृसेवा तोचि स्वार्थ । मानुनी सेवेसी नित्यरत । सदा सेवेचें दृढव्रत । निजपरमार्थ साधावया ॥८६॥
शमें ज्ञानेंद्रियां उपशम । दमें कर्मेद्रियां नित्यकर्म । सेवा करोनी उत्तमोत्तम । नारद परमप्रिय जाहला ॥८७॥
ज्ञानार्थी अतिउद्भट । अंतर्निग्रही एकनिष्ठ । आज्ञाधारी अतिश्रेष्ठ । परमवरिष्ठ सुशीलभावें ॥८८॥
मायानियंते ह्नणती राया त्या शिवादिकां मोहिलें माया । ते निजमाया निरसावया । नारद उपाया पुसोइच्छित ॥८९॥
माया निरसावया आपण । मायानियंता श्रीनारायण । त्यासी जाणावया संपूर्ण । अनन्यशरण निजजनकासी ॥७९०॥
पितामातागुरुत्वेंसी । ब्रह्मा पूज्य नारदासी । सद्भावें सेवितां अहर्निशीं । अतिउल्हासेंसी तुष्टोनियां ॥९१॥
नारद महाभागवत । भगवंती नित्य निरत । त्यासी ब्रह्मा प्रसन्न होत । निजबोधयुक्त स्वानंदें ॥९२॥
देखोनि नारदाची पूर्ण भक्ती । जाणोनी उत्तमोत्तमस्थिती । स्वानंदें तुष्टला प्रजापती । कृपामूर्ति निजबोधें ॥९३॥
नारदासी तुष्टला पिता । जो सकळ जगाचा प्रपिता । पूर्ण देखोनी प्रसन्नता । जाहला विनविता सप्रेमभावें ॥९४॥
तूं नातळोनि मायामोहासी । निजात्मबोधें विश्व सृजिसी । तुज प्रसन्न झाला हषीकेशी । तो प्रसाद आह्मासी कृपेनें दीजे ॥९५॥
ऐसें बोलतां चालिलें स्फुंदन । अश्रुपूर्ण झाले नयन । रोमांचित कंपायमान । सर्वांगी स्वेदकपण टवटवविन्नले ॥९६॥
हर्षे बाष्प दाटलें कंठीं । पुढारी न बोलवे गोष्टी । ते देखोनियां निजदृष्टी । स्रष्टा निजपोटीं निवाला थोर ॥९७॥
यासी पूर्णब्रह्म बोधितां । वचनें पावेल परमार्था । होय अधिकारी पुरता । ऐसें विधाता जाणों सरला ॥९८॥
मग नारदासी आपण । सद्भावें दिधलें आलिंगन । पुत्रसुखें निवाला पूर्ण । अधिकारीरत्न परमार्थीं ॥९९॥
ऐक राया परीक्षिती । जें तुवां पुसिलें मजप्रती । तेंचि नारदें प्रजापती । निजज्ञानार्थी पुसियेलें ॥८००॥

हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते.