दशावतारांची भूपाळी
जन म्हणा हो श्रीहरि । प्रातःकाळी स्मरण करी ।
तेणे तराल भवसागरी । हा निर्धार भंरवसा ॥ ध्रु ॥
वेद नेले निशाचरी । मत्स्यरुप झाले हरी ।
कार्य ब्रह्मयाचे करी । शंखासुर वधोनिया ॥ १ ॥
दैत्य मातले भूमंडळी । पृथ्वी नेली रसातळी ।
कूर्मरुपी हो वनमाळी । पृष्ठी धरिली मेदिनी ॥ २ ॥
मही डळमळी पहा हो । देव झाले वराह हो ।
मग वधियेले दैत्य दानवो । पृथ्वी दाढे धरोनिया ॥ ३ ॥
पुत्र पित्याने गांजिला । तो हा नरहरि स्मरता झाला ।
स्तंभी अवतार धरियेला । भक्त रक्षिला प्रह्‌लादा ॥ ४ ॥
याग करिता झाला बळी । इंद्र कांपिन्नला चळचळी ।
वामनरुपी हो वनमाळी । धाली पाताळी बळीराजा ॥ ५ ॥
रेणुके उदरी भार्गव झाले । राजे समस्त संहारिले ।
राज्य ब्राह्मणा दीधले । सुखी केले भूदेव ॥ ६ ॥
सूर्यवंशी रघुनंदन । वानर सैन्य मिळवून ।
सागर पाषाणी बांधून । संहारिले राक्षसा ॥ ७ ॥
कारागृही अवतरले । श्रीकृष्ण गोकुळी वाढिन्नले ।
कंसचाणूर मर्दिले । राज्य स्थापिले उग्रसेना ॥ ८ ॥
बौद्ध अवतार धरियेला । जन हा बहुत कष्टी झाला ।
मग कलीस वरा दीधला । आपण राहिले निद्रिस्थ ॥ ९ ॥
पुढे कलंकी होणार । ऐसा शास्त्राचा निर्धार ।
मग फिरेल भवसंदेह । या हो विश्वजनाचा ॥ १० ॥
दशावतारांची भूपाळी नित्यस्मरा प्रातःकाळी ।
दास म्हणे हो भूमंडळी भाग्यवंत होतील ॥ ११ ॥
|
हे साहित्य भारतात तयार झालेले असून ते आता प्रताधिकार मुक्त झाले आहे. भारतीय प्रताधिकार कायदा १९५७ नुसार भारतीय साहित्यिकाच्या मृत्युनंतर ६० वर्षांनी त्याचे साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. त्यानुसार १ जानेवारी १९५६ पूर्वीचे अशा लेखकांचे सर्व साहित्य प्रताधिकारमुक्त होते. | 
|
