हा एक योगायोगच म्हणायचा, की त्यामागे काही संख्याशास्त्रीय नियम आहे, कळत नाही. येणार येणार, होणार होणार म्हणून गाजत असलेल्या घटना प्रत्यक्षात येतात तेव्हा अगदीच किरकोळ वाटतात आणि घडून गेल्यानंतर काही विशेष घडले असा काही मागमूसही राहत नाही. धूमकेतूचे आकाशात दिसणे असो का अष्टग्रहीसारख्या भयानक आपाताची वार्ता असो का उल्कांच्या वर्षावाचे भाकीत असो; येण्याआधी त्यांची जाहिरात जास्त, प्रत्यक्षात 'डोंगर पोखरून उंदीरच निघावा' असा अनुभव. हे काही फक्त आकाशस्थ ग्रहताऱ्यांनाच लागू पडते असे नाही. २००० साल उगवले तेव्हा Y2K समस्येने साऱ्या गणकयंत्रांत मोठा उत्पात घडून येईल अशी मोठी धास्ती सगळीकडे पसरली होती; प्रत्यक्षात 'अगा, जे मुळातच नाही' असा अनुभव आला.
उद्या १ एप्रिल २००१. १ एप्रिल हा एकमेकांना गमतीखातर फसवून मूर्ख बनविण्याचा दिवस. खरे म्हटले तर, 'व्हॅलेंटाईन डे'इतकाच हा परकीय. व्हॅलेंटाईन दिवशी एकमेकांवरचे प्रेम व्यक्त करायचे असते ते भेटवस्तूंनी, पत्रांनी. एक एप्रिल रोजीही हेतू तोच, कार्यक्रम वेगळा. अगदीच अनोळखी माणसाबरोबर कोणी १ एप्रिल खेळायचा प्रयत्न करीत नाही, दणके बसायची शक्यता जास्त. आपुलकीच्या माणसांची चेष्टमस्करी करायचा हा दिवस. जगाला वर्षभर मूर्ख बनविणारे कोणी शहाणे १ एप्रिलच्या कार्यक्रमाविरुद्ध बोलू लागलेले नाहीत; चेष्टामस्करीचा हा कार्यक्रम बिनखर्चाने चालतो, त्याचा काही मोठा उद्योगव्यवसाय बनलेला नाही; त्यामुळेच खंडणीवाल्यांनाही या कार्यक्रमात फारसे स्वारस्य वाटत नसावे.
उद्याचा १ एप्रिल येणार येणार म्हणून दोन वर्षे गाजतो आहे. उद्या काय होणार आहे? साध्या शब्दांत सांगायचे झाले तर आयातीवरील सारे निर्बंध
