________________
अंक १२ वा. डिसेंबर १९०१. २८१ त्वामध्ये एकत्व मोडले नाही. विविधपरिच्छेदशून्यत्वाने सर्वत्र सारखा अनु स्यूत भरला आहे. आपणांस आपला गलबला हा. वृत्तींचा उच्छृखला सोसवत नाही. एक असोनि फुटी पउली० याचा अर्थ साधारणपणे वरच्याच ओंवीमध्ये येऊन जातो. असो. आमच्या येथे हल्ली मूर्खानंद ऊर्फ मूर्तानंद नांवाचे प्रयागचे कोणी साधुपुरुष आले होते. हे फार सात्विक वृत्तीचे, ज्ञानी व योगशास्त्रज्ञ आहेत. त्यांनाहि या ओंव्यांचा अर्थ विचारिला. त्यांनी अधोर्ध्व व पणतू पणजा वगैरे शब्दांचे गाभताथे योगशास्त्रास अनुसरून फार चमत्कारिक रीतीने सांगितले, ते वि. स्तारभयास्तव व दुर्गमत्वास्तव येथे लिहिले नाहीत. त्यांनी 'अगुणी अष्टधाप्रकृति' यांतील 'अगुणी' शब्दापेक्षां 'अवगुणी' हा पाठ ( आर्यभूषणच्या प्रतीतील) ग्राह्य मानला, व अवगुणी म. 'खराब गुणवाली' अथात् 'अ प्रकुती असा अर्थ सांगितला.. याप्रमाणे, आपण विचारलेल्या ओव्यांची ज्ञात्या पुरुषाकडे हाइल तता V.चों करून, त्यांचा अर्थ यथामति (अल्पबुद्धीत आकलन झाला तबला हून पाठावला आहे. न्यून पूर्ण करणार आपण व आपले सशान पापा मर्थ आहेत. कळावें, बहुत काय लिहिणे, कृपालोभ पूर्ण असावा, ९ ता० क०, आपल्या सुस्वर नव्हे सत्स्वर गायक 'कोकिलाच' अधिक सुंदर व लोकोपयोगी होत आहे, हे पाहून फार आनंद वा आजपयत वेदान्तज्ञानाचा भक्त होता. तो आतां त्याचा माल पाता द्वार सत्समाजमेलनकर्ता होऊ पहात आहे-हणजे-"बोधयन्तः परस्परम् । कथयन्तिश्च मां नित्यं तष्यन्ति च रमन्ति च"॥हा ज्ञानचर्चेचा महत् लाभ होण्याचे आपला 'कोकिळ' एक साधन झाला आहे, १६ कार ॥चा उणीव आपल्या सप्टेंबरच्या अंकाने भरून काढिली, सात हरकत नाही. याकरितां, खाली लिहिलेल्या दासबोधांतील आम पामुळ प्रसिद्ध करण्याकरितां पाठविल्या आहेत: त्यांचा मा. पण किंवा आपले सुज्ञ वाचक करून जिज्ञासू जनांवर उपकार उस वाचक करून जिज्ञासू जनांवर उपकार करतील, अशी आशा आहे. त्या ओंव्या येणेप्रमाणे "पीतापासून कृष्ण झालें । भूमंडळी विस्तारलें । तेणेंविण उमजलें । हें तो घडेना ॥ १ ॥ chon
