पान:केशवाचार्यादिकृत महिकावतीची उर्फ माहीमची बखर.pdf/८७

या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

(८४) वाढ्याकैं ऊर्फ वारली हे लोक उत्तरे कडून कोंकणांत शिरले असावे व [”शरण्याच्या वेळीं

कोणती तरळी महळाराष्टहुसम प्राकृत भाषा बोलत असावे अमातर्क करता येता. कोंकणांत आल्यावर नाग, महाराट्रिक इत्यादि लोफांत्र्यळा प्राकून् मळाषां प्रमाणे याच्या [हे प्राक्रुन् भापेंनू बदल होत जाऊन, तो सार्या केलतळो तळी प्रांतिक किंवा पांप्ततेक मराठ“, भाषा बोंलुंठू लागला व ल्या मराठी भाषेत जुनाय् शब्दांचा उपयोग अद्माफ्

पर्मेंतु करळीत राहिला. ३३ वारल्यांच्या टापूव्या दक्षिणेस कझी, कळातवडी व ठाकर लोक रहळातात. पेंको ठाकर लोक तस्कर ह्या नांवाने क्राव्यायनळाला माहीत आहेत. तदूवूहप्ळो: करपल्यों श्नोरदेवतयो: ठुढूतलोपश्व ( ६…१…१५७) ह्या वाळितेक्रांत तस्कर शब्दप्चा निर्देश

कप्त्यायन करतो.

त्या वतन म्हणता येते कॉँ तस्कर;ठक्कर;व्[कर हे लोक उत्तरे कडून

कोंकागांत आहे. कळातवडों, क्राथोडॉ, "कोठी-डी, हे लोक सह्याद्रीच्या आसपासच्या प्रद्दे. शांतळोळ अत्यन्त जुनाट लोक आहेत. त्यांना कळातकरळी हे“ आणळीक एक गांव आह तें त्यांच्या कात करण्याच्या घंद्या' वतन मूळत: पडले. जुनाट नांव कळातवङळी होय.

कळारस्कर देशांत राहणारे ऱ्ष् कारस्करळी, कातकरळी अशळी [हे व्युत्या‘ते आढूक्तळाणून केली तर प्रयासानें होइल.

परंतु, कातकरळी ह्या शब्दाचा अपभ्रंश कप्तवडळी असा कोणत्या [हे

आढाताणळीमें होणार नांहळी. कातवडों हा मराठी अपभ्रंश कूत्तिपटिमू ह्या संस्कृत शब्दांचा होणे शक्य आहे. कुत्ति म्हणजे कातडे व पट्ट म्हणजे वस्त्र. कातड्यांचें वस्त्र पांघरणळिरा तो ते[ क्रुत्तिपक्कि.’ क्रुत्तिफ्द्दिद्ऱ्क्रालवढी. मूळ हे रानटी लोक वाघ, हरिंण, हच्याद्ळोचीं कातडॉ प[घरण[`र महारळाळा’हूंकांना आढळले,

कृत्तिपव्ट्टम्असेंसार्यक नांव दिले.

बोलूं लागले.

ङळाहनूउ'वरगांव पासून मुंबई पर्येतच्या टापू'त रह्मणाऱ्या मांगेहैंव्, द्रुबळे,

`र्डे, वारली, कोळी, ठाकर व कातवडी

तऱ्हचा आहे.

त्या वतन त्यांनीं त्यांना

महप्राळाब्रूकांच्या संसर्गांमें कद्वतवडी मराठी भाषा ह्या लोकांचा भाषिक

इतिहास

उपरिनिर्दिष्ट

वेंक‘ळा’ कातवडी तेवढे ह्या प्रांतात सव॰[॰च्या पूर्वीचे रहाणारें आहेत,

मांमेलै, वारली, कोळी व ०'प्कर अपम्नष्ट प्राकृत भाषा घेऊन उतेंर कडून ह्या प्रांतांत शिरले. मांगेंद्द्यांनौ उ'वरगांवा पळामूनवा समुद्रकिनारा घरिला आणि वारली व ठाकर द्यांन‘ळा’ आर्तांल सह्यळाद्रोबों रानॅ आटेर्गपलाँ. मांगेले, वारलो व ठाकर महाराट्रीसम

अपभ्रष्ट प्राकृत भाषा आगमनतमयीं बेळालत्रु असल्या मुळे, उंवरगांवा

पग्रंतेवा उत्तव्

कॉंकणवा टापू मराठी भाषेचा आला. फक्त वुवइठें व वैडें तेवढे ह्या हळापू'त गुजराथी भाषा बोंलणरि टिकले. ते क्लिष्ट म्हणून येथें [टेवत्वि नाहीत; तर शतळी वद्देग्रें कामाला

उपयुक्त म्हणून टिकले.

उंवरगांवा पर्यत व तेवढी मराठी भाषा कां व त्याच्या उत्तरेस

गुजराथी भाषा क[, ह्या प्रश्नाचे उत्तर महळारात्रूळीसम प्राकुतु भाषा बेंळालणान्या मांगेले, वारली व ठाकर

ह्या जात्तां‘चें ह्या टाणूंत जे आगमन झाले त्यांत सांपडतें.

हे लोक

उ'वरगांव पासून दाडूडुणि कडील कॉंकणांत व सह्याद्रीच्या लगतच्पा रानांत येण्या पूर्वी कातवउळी लोकांची येथें तुरळक

वसती

होतो व कातवडॉ

लोकांची मूळ

भाषा

येथें