पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने ースR3 वृत्तविहार समर्थ जो श्रुचित पहा तोच तीजजगांत का न सुरुचिरा युद्धबीज? (१४) भिजी १४० वी कविता या सुरुचिरा वृत्तांत आहे. [- - ܝ - ܟ - ܝ ܢ ܢ ܚ !-- -- -] ( "ܕ݂ܶ ) q6figi अाकाशीं जलकण तो त्यजनि माय रङ्गूनी रविकरसड्गतींत जाय; येतां तो दुरि न करीच दुर्दिनीं ती, वात्सल्यें झुरिच धरी प्रहर्षिणी ती. ( १५) संस्कृतांत सौन्दरनन्द (१७/७१-७३) हे श्लोक प्रहर्षिणीचे आहेत. मराठींत प्रहर्षणरामायण (मोसग्र ७/४४३), वनविहार २ रा सर्ग आणि रेन्दाळकरकृत 'शुक्राची चान्दणी” (रेक १/३०५) हीं प्रकरणें प्रहर्षिणी वृत्तांत आहेत.
- म्लेञ्छ? (३६) [-- - ७ ७ - ७ - ७ - ७ --
- म्लेव्छानामथ दोष्मतामधीशितारा
वादत्तावाधिकालपालनात्तचित्ती वीरेन्द्रान्कथमप्यमूनिवार्य युद्धात् भेजाते शिबिरं निजं निजं रयेण ” (नह १२/७९) घनमाला ( ३७) [~ ७ --! • • • ५ - ~ - ५ - --.] हिणवी का कुणि तुजला म्हणून काळी? अलि न शिवे कधि बघ केतकीस पोरी, घनमाला सरस पहा कधी न गोरी. (१६) भिजी १४९ वी कविता या घनमाला वृत्तांत आहे. *मधुमक्षिका? (३८) [-~~ - ! • • • • • • • • --.] कां बनतां झुगिच जगांत दीन गाऔी ? दीनसखा प्रभु न दिसे, दशा बघा ही ? तृप्त तुम्ही अञ्जुनिहि त्या भिकेवरी कां ? सङ्घ करा, मधु मधुमक्षिकेपरी खा, (१७)
