पान:छन्दोरचना.djvu/253

पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने छन्दरचना सहाध्यापक प्रो. कुन्दनगार यांनी मतेभविक्रीडित आणि महास्रग्धरा हीं दोन वृतें मिळून होणा-या अर्थसमवृत्तांत रचिलेला कानडी भाषेतील रत्रकृत गदायुद्ध (७/४१) हा जो खिस्तशक ९८२ मधील श्लोक माझ्या दृष्टोत्पत्तीस आणला आहे त्यावरून पहातां महास्त्रग्धरा वृत्ताचें शुद्ध लक्षण मी वर दिलेल्या लक्षणाप्रमाणेच आहे असें दिसतें. [-۔ سے ں ----ں --! --- ں ں ں ں ی ں ] (Htf&f (& o रुचिर मदिर नेत्रों लोल नीलोत्पलें हीं, मृदुल मधुर ओठीं लाल डाळिम्बफूल बघुनि तुज पडावी मालिनी, कां न भूल? (५२) ܘܚܗ ܝܗܗ - ܚ - ܚ 1 – ں ں ں ں میں ] ( &)df:abI> विधुसम मुख हें म्हणू कसें वाया ? विधु वचनसुधा न देअ सेवाया. विधु वितरिल काय ? बाह्यता शान्ती. सखिमुख पसरन्चि चन्द्रिका स्वान्तीं. (५३ ) j - ب -----ں --! ہے۔ ں ن ں ں ن ں ] ( pfe && lifa (Xo X लपत छपत जे वाकडे चालती ३धुरग-गण, नसे ञ्जुश्च त्यांना गती; गरुड बघ कसा अमृतासी हरी, कुटिलगाति न रे भेटवी श्रीहरी. (५४) रघुकुलातलका, मेदिनीपालका, सहृदयपदका, पापपङ्कोदका, सुहृदलिकमला, नीरदश्यामला, अतुलभुजबळा, भमरक्षोबला!” (मोकुल ४/७४). किरात.(५/१८) हें कुटिलगतचें संस्कृत झुदाहरण असून मराठींत भिजी १३४ वी कविता या वृत्तांत आहे.