पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने RRNS वृत्तविहार [- - ܢܢ - | - ܚ ܝ ܚ ܝ ܚ ܐ -- -- -- - ] ( ܟ ܘ ܀ ) furܗtܕܢRܪ हासे खेळे गुटगुटित हें बाळ गोड, पावे याच्याजवळ न कसें चित्त ओढ ? चेण्डूवाणी रमुनि दमवी हा दुज्यांना दावी केवी शरभललिता हा पहा ना ! (५५)
- यावत्तत्त्वं न भवति हि दृष्टं श्रुतं वा
तावच्छुद्धा न भवात बलस्था स्थिरा वा दृष्ट तत्त्वे नियमपरिभूतेन्द्रियस्य श्रद्धावृक्षो भवति सफलश्धाश्रयश्च ” (असौ १२/४३) असौ ( १३/५६) हाहि श्लोक या शरभललितावृत्ताचाच आहे. [- - ܚ - | - ܟ ܝ ܚ ܝ ܚ !-- -- -- -- - ܢ ] ( ؟ ܘ ܀ ) TܘܗܶfܗqqR दिली तीतें आधी सहृदय किती दक्षिणा मी, दिसूनी ये तीचा नवलपरिची वृत्ति नामी; तिच्या औदासीन्यें हृदय अिकडे हाय चूरजयानन्दध्यानों प्रवरललिता जाय दूर ! (५६) [-- ں ں نی -----ں یہ بہ نہ ! ------------ ں ] (کلاfRReqfRUf (& o जिच्या प्रीतीसाठी सरस कवनें नित्य रचिलीं, महायत्नें रत्नें मिळवुनि सु-वर्णात खचिलीं; जिन्ची छाया वाया भुलविच जिवा या निशिदिनों कुठे आता कान्ता शिखरिदशना ती शिखरिणा? (५७)
- गजालिश्रेष्ठा या अतिनिबिडकान्तारजठरीं
मदान्धाक्षा मित्रा, क्षणभरहि वास्तव्य न करी. नखग्रांनी येथे गुरुतरशिला भेदुनि करिभ्रमाने, आहे रे गिरिकुहरेिं हा निद्रित हरी” (खाप्राक २६) असा ( १४/५०) हें शिखरिणीचें ओक प्राचीनतम झुदाहरण आहे.
