पान:छन्दोरचना.djvu/319

पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने छन्दोरचना षड्रिपूंस जिङ्किलें का ? छे ! न त्या नृसिंह लेखा. (२०० ) ** प्रत्ययस्वरश्च तासे र्वृत्तिसन्नियोगशिष्टः । तेन चाप्यसाबुदात्ते लोप्स्यते तथा न दोष:” (मभाष्य १, पृ. ५०२) या वरील चतुष्पदीच्या दुस-या चरणांत आरम्भीं ओक लघु अक्षर अधिक आहे. असें कां व्हावें ? मयूरसारिणी (६९६)[।- ७ - ७ । - ५ - ७ । --.] नील शालु नेसतां जरीचा या पहा प्रभाव सुन्दरीचा; चाल पाहतांच चित्त लोभे ही मयूरसारिणीच शोभे. (२०१) [-- ب - ب --- ن -- ن -- س ---I](و&& )Raftab लीलया लयास धाडिशी मुर्दे, अमृतांतुनी न घोट, बिन्दु दे ! हिम्पुटा स्वभाव का दिसे निका ? सारिके, कशास होशि इयेनिका? (२०२) ** रामभोजनामकं स कंचन। क्षोणिभागपालनेऽकरोत्प्रभुमू संततं निजाङ्घ्रिकञ्जरञ्जकं मञ्जुपुण्यपुञ्जनीरनीरधिम्** ( ममञ्च १/३५) * नम्र भूपती बहूत बोलला, औकतां ऋषीस हर्ष वाटला; रामलक्ष्मणासि धेश्रुनी सभे पावतांचि राव राहिले झुभे.” (असीस्व २८) या अनन्त कवीने नकळत श्येनिका आणि सुपथ्या यांचें मिश्रण केलें आहे.