पान:छन्दोरचना.djvu/330

पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने ξοξ वृत्तविहार ओकान्त गमे ठेवी छातीवरती ओझें, अन्धार फिरे भौंतीं गेला दुनियेचा नूर्” (माजूग ९५) 'काहूर' (माजूग ९५) आणि *भयाण समुद्रांत' (गिका १०१) या कविता साशङ्कवृत्तांत आहेत. [- - | ܢܝ ܚ - - | ܚ ܚ - - | ] ( ܘܪܘ )#" rqIgER ܃ ठावें न कुणा गूज हृदींचें ठावे न कुणा रड्ग सुधीचे,- माझ्या हृदयीं नित्य रमी हीरम्याकृति कोणास न मोही? ( २१३) * सुधाकर' (माजूग ६३ ) ही कविता या रम्याकृतिवृत्तांत आहे. ل - د د ا ----ں نا ----ں ں \](?ہاوا) ہو ”?RI&fiچHf ، मधुकाली किति ही रङ्ग-मजा ! गमती या गमतीच्या गमजा. प्रणयी मत न कां प्रेममुदें ? मदिराक्षी नजरेने मधु दे. ( २१४) 'बालमित्रास? (माजूग ६७) ही कविता या मदिराक्षीवृत्तांत आहे. टीप. अरबी छन्दशास्त्राप्रमाणे चरणारम्भी (५ ७ - -) हा गण असल्यास त्याच्या ठिकाणीं (- ७ --) हा गण विकल्पाने येोंधूं शकतो. आणि शास्त्रादूढिर्बलीयसी या न्यायानेच या विकल्पाला गाजलाजलींत वाव दिला आहे. तथापि हा विकल्प निष्ठुरपणें काढून टाकणें हेंच शास्त्रशुद्ध आणि युक्त आहे. तसेंच चरणान्तीं (७ ७ -) हा गण असल्यास तेथेहि विकल्पाने (--) हा गण घालण्याची वहिवाट आहे; परन्तु ही वहिवाट वृत्तरचनेच्या मूलभूत तत्त्वाला बाधा आणणारीच आहे. [- ܚ ܚ | ܚ ܚ - ܚ | - - ܚ ܚ [] ( ܟܟܘܢ )#77 RIXTܪ̈q * नगरींचा न तो टिके झुजळा. नलगे तो अशिक्षिते, तुजला;