पान:छन्दोरचना.djvu/41

पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने छन्दोरचना R भज्यांची रेलचेल आअीने दिला मार तोण्डाला सुटलें पाणी पोट गेलें फुगून खाछी अधाशावाणी ३ घूस गेली निघून Y आनन्द मासिक, (सप्टेम्बर १९०७ पृ. ५५) असेंच दुसरें ओक गाणें * टाळ्या बाओी टाळ्या ' हें आनन्दाच्या १९१९ च्या फेब्रुवारीच्या अड्कांत २११ पृष्ठावर आहे. दोन तीन सुप्रसिद्ध आधुनिक गीतांत हें शैथिल्य सहेतुकपणें योजिलेलें दिसतेः-- (१) * गेलें तुझ्यावर जडून्, रामा मन गेलें तुझ्यावर जडून् 평이 किति नटून् सजून् मी आलें ! किति अलङ्कार हे ल्यालें ! किति नाजूक गेलें बाअी होञृन्?” (काग ८६) (२) * आला खुशींत समिन्दर, त्याला नाही धिर, होडीला देअिना ठरूं, ग सजणे, होडीला बघतो धरूं ! ध्रु० हिरवं हिरवं पाचूवाणी जळ, सफेत फेसाचि वर खळबळ, माशवाणी काळजाचि तळमळ, माझी होडी समिन्दर, ओढी खालीवर, पाण्यावर देअिना ठरूं, ग सजणे, होडीला बघतो धरूं ” (चारा ५५ (३) * राना-रानांत गेली बाअी शीळ!! 평이 राया, तुला रे काळयेळ नाही, राया, तुला रे ताळमेळ नाही, थोर राया, तुझरे कुळशील!” (ओी २६) या गीतांपैकी पहिल्या गीतांत प्राचीन परम्पराप्राप्त स्त्रीगीतांच्या धाटणीचें अनुकरण आहे म्हणून, आणि दुस-या आणि तिस-या गीतांत भाषाच खडवळ