पीडीएफ सुरेशभट इन च्या सौजन्याने ত্ৰানি-ভূক্ষমতা अद्वयरामों जडलों स्वयम्प्रकाशें घडलों.” (केस्वा-पस १॥३३२) ४७ ' पर्वती? [ नि। प। ७ +] (१) * हीच का नानांची पर्वती? खाली हत्ती झुलती किती ! वाजे सनआि गोड मञ्जुळ वाटे गातो की कोकिळ.” (अना १२) (२) ‘ मी झुरत सदा अन्तरी, नाथ कधि येतिल गे मन्दिरी ? धु० वाजतें हळुच कुठे पाझुल तीच हो श्रवणांची चाहुल पडे का अशी मनाला भुल झालि गत चुकल्या हरिणीपरी.” १ (सोका २८) *माझ्या सोपीचा मृत्यु' (सुमौ ७४) ही कविता या पर्वतीजातींतच आहे. ४८ 'भरतखण्ड? [- । प। ७ +] (१) * हा भरतखण्ड आमुचा ! ध्रुo त्याच्याचसाठि कीं जगू त्याच्याचसाठि की मरू जो देव साच आमुचा, हा भरतखण्ड आमुचा.” (टेआ ३/१७६) (२) * जणु नील मण्यांच्या द्रवीं पाचूचा पडला खडा, तेंच हें जुवें जार खरें, या खड्यास गेला तडा. मेघांच्या अजुनी अिथे स्वागता सज जरि कुडे, नच दिसती आता परी हासरी अिथे स्रावडें.” (माधव-नजी दिवाळी अड्क १९३५)
पान:छन्दोरचना.djvu/424
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही