पान:नवनीत अथवा मराठी कवितांचे वेंचे.pdf/२०७

आर्या. शुक्र ह्मणेवत्सेकच कुक्षिविदारुनिनिघेलबाहेर ॥ हातरला चिपरितुझें याकुत्र्यसनींबुडेलमाहेर ॥ ३९ ॥ सुरयानीत्यासिह्मणे वदताहे अशुभकाय हौतात || व्हावेदोघेहिमला चिंतामणिहेचिपाय होतात ॥ ४० ॥ तारुनिशिष्यासितरो गुरुह्मणत्पात्रकन्यकान्यया ॥ नोहेबरासिवरदा जाणसितंसुज्ञनायकान्वाया ॥ ४१ ॥ भीडसुतेचीभारी विद्यासंजीवनीकच शिकवी ॥ १९९ गुरुलाहिवांचवाया योग्यकरीसज्जनाकचार्शिकवी ॥ ४२ ॥ गुरुकुक्षिविदारुनिकच वाहेरिनिघेपरंतुबहुतौभी ॥ उठवुनिगुरुसंकोचें नमुनिरडेकुलजकीर्ति चालोभी ॥ ४३ ॥ गुरुदक्षिणा विधीतें कचगुरुचा आप्त विद्यमानधनें || देहेंसाधीधन्याच केलानिजआप्त विद्यमानधनें ॥ ४४ ॥ कचघातकासुररांत सुरयानीचा स्वयेंजनकंदापी ॥ कींजोब्रह्मद्वेष्टा कुशळनपावेलतोजनकदापी ॥ ४५ ॥ समजावरेंजसामी विप्रगुरुतसाचिहाकचपळाला || ब्रह्मांडांतुनिजरिरिपु वधिननदेतांचिहार्कचपळाला ॥ ४६ ॥ असुरांसिकरुनिशिक्षा बाहुउभारुनिह्मणेअहोकानीं ॥ घ्यावेंमाझेंहितकर मर्यादावचनसाधुलोकांनीं ॥ ४७ ॥ जोविप्रआजपासुनि मद्यप्राशन करीलतोपापी ॥ ब्रह्मघ्नासमनिश्चित असिमर्यादास्वयेंक विस्थापी ॥ ४८ ॥ वर्षेसहस्र होता कचगुरुसेवेतमगतयाप्राज्ञा ॥ + शुक्रेबहुसंतोष दिधलीजायापित्याकडेआज्ञा ॥ १९ ॥ कचसिद्ध होयजोंतों शुक्रसुता त्यामनोहरा उचिता ॥ स्वकरग्रहार्थविनवी बहुआवडली सुविद्यताशुचिता ॥ ५० ॥ •जेगुरुचेत चितिसीं पूज्यत्वाचैधरू नकच॑नातें || ॥ ठेवूनिदृष्टिधर्मी तोनतिच्यामान्य होयवचनातें ॥ ११ ॥ पडतांगळांह्मणेकच भगिनीलावरुनियांनभाउतरे ॥ करितांअधर्मसद्यः स्वपितृसुत्दृज्जन॒मुखप्रभउतरे ॥ ५२ ॥ सुखव्हावेंतरिधर्मा प्रतिह्मणमाथांव सेन सेंदूर ॥ पूजाकैंचीलोकीं जरिदगडशिरो॑धरीन॑सेंदूर ॥ ५३ ॥