पान:नवनीत अथवा मराठी कवितांचे वेंचे.pdf/२७७

म आर्या.. पुसतीझालीजाणो पुसतांज्ञातापुढेनपदवी ॥ १ ॥ किंवानारदआला आलीपीतस्वकीय सञ्चारितें ॥ २६९ प्रेमळगीततुझांला हरिहरिणा परिसबहुतवशकरितें ॥ २ ॥ कीमाझेंदुर्दैव प्रभुच्यामागत आडवेंपडलें ॥ शरणागतभयशमना यास्तवयेणेंतुझेंन सेघडलें ॥ ३ ॥ किंव। मज हुनिदुसरा कोणीबहुदीनदासआढळला ॥ तच्छुभदैव समीरें त्यावरिकरुणाघनप्रभूवळला ॥ ४ ॥ प्रायः सुमुहूर्ताचा शोधकरायासिलागलावेळ || होय महत्कार्यपरि प्रभुचातो नित्यसहजहाखेळ ॥ ५ ॥ किंवा जगुंतविलें भजकीपरितेदयार्द्रपारंकी ॥ उद्धरित्यासिन सज्जन गुंतवितीगाय कष्टतांपंकीं ॥ ६ ॥ किंवा चुकतें कांहीं स्तवनीतेणेंचि मागुतावससी ॥ तरिहेंमन्मूर्खत्व प्रभुतूंदोषज्ञ होतसानससी ॥ ७ ॥ कों कळवायाकर्मे धर्मेंतुजदाविली असेलवही ॥ त्वदृष्टिपुढे हे ऐसापापांतत्यानसैलवही ॥ ८ ॥ अयवास्वस्थ चिअससी कांघेतोनामरक्षणींशूर || हे सत्य परिप्रवळहि बळदुर्बळजरिरणींधणीदूर ॥ ९ ॥ कभी तोश्रांतवृथा मृगजळमनासिकायतारावें ॥ सत्यचिहेपरि शिशुचें भयजायाबागुलासिमारावें ॥ १० ॥ किंवापुराणपुरुषा संप्रतिबहुभागलासयाकामीं ॥ तुजनीजलागलीतों सजलोंमारावयासहाकामी ॥ ११H कींवैकुंठींपुष्कळ भक्ततिळस्थळन सेनसावेंची ॥ बसवापुरेपुरेकां ह्मणतांधनवंतकणकसावेंची ॥ १२ ॥ कीप्रथममदपराधे तारूंनाह्मणुनिवाहिल्याआणा || प्रभुजीपुरेप्रतिज्ञा भारतरणवृत्ततेमनींआणा || १३ || कोयाचकांसिदेतां सरलेचारीहिमुक्तिधनराशी || भक्तिचमजद्याद्यावे देवालाअमृतयोग्यननराशी ॥ १४ कींभीशीमजएका उद्धरितांलागतीलफारझटें || १ गात. २ तर.