________________
AMAVATAVAVAJAVAJAVAJAVAJAVAVAJAVAJAVAJAVAJAVAJAVAVAJAVAJAVAJAVAJAVAJAVA मुलीचे वडिल : हो पण हुंड्याचं काय ? मुलाचे वडिल : हे बघा, १ लाख रु. आणि ३ तोळे सोने आणि लगीन लावून दयायचं. (शिक्षक प्रवेश करतात. सोबत एक माणूस) शिक्षक : सावित्री, ए सावित्री. (सावित्री उठून उभी राहते.) मुलीचे वडिल : अरे सर, या चांगल्या टाइमाला आलात काय काढलंत. शिक्षक : काय नाय, जरा तुमचं ते लहान वासरू हाय ना ते पायजे व्हतं. मुलीचे वडिल : ते खोडे व्हेयं, का कशासाठी? का शाळा सोडून शेती करणार का? (सगळे हसतात.) गुरुजी : हो, जरा पाऊस पडला हाय म्हणाल शेत जरा नांगरून दयावं म्हणून तुमचं वासरू पायजेल व्हतं. म्हणजी कसं आमचा बैल हाय, तुमचं वासरू आणि ते ऊसतोडीला जातात. बैलजोडी पण होईल ना. मुलाचे वडिल : ओ गुरुजी, खुळं बिल झाला आहे काय ? बारक्या खोंडाला कुठे बैल जोडतात व्हये. समान नको का. आव गाडी वडलं का ? गुरुजी : काय ओ का नाय जुळणार ? तुमच्या या मोठ्या बैलाला हे खोंडे चालू शकतं तर मग इथं का नाय चालणार? मुलाचे वडिल : गुरुजी तोंड सांभाळून बोला. गुरुजी : का हो राग आला. जनावराचं कळतं. शेतात कापसाच्या बारक्या रोपट्याला WWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWW YAYAYAYAYAYA AYAYVAY
