३०२ बाळमित्र. कळत नाही. त्यास असे समजेना की हा झणजे आपणास ठकवितो, आणि हरूं लागला ह्मणजे जो तापतो तो अगदी तांबडा लाल होतो, त्यास भान देखील राहात नाही. जय०- पण दाराकडे कोण आला तो ९ गोविंदा आ- पले मित्रांस घेऊन आला असे वाटते, आतां मी एकीकडे लपून राहतो. प्रवेश ८ गोविंदा, माधव, राधा, दाजी, आणि तात्या. गोविं०- ( राधेला ह्मणतो.) माझे मनास प्रशस्त वा- टत नाहीं, कां की आह्मी इकडे आलो ह्मणून क- दाचित तुह्मांस उपद्रव लागेल. माघ- तिला कांही आपला उपद्रव नाही, तीही आपल्या बरोबर खेळावयास येणार आहे असे माझे होन्यांत येते. राधा- होय, तुह्मी खेळू द्याल तर मी तुह्मांबरोबर खेळेन. दाजी०- ( मनांत वाईट आणून ह्मणतो.) बरेंच झा- लें तुह्मी आला, तर मला फार आनंद आहे. तात्या- (गोविदास हळूच ह्मणतो.) हे फार वा- ईट झाले, आतां ती जसें ह्मणेल तसे खेळणे प्राप्त आहे, आपण इकडे येऊन पस्ताई पडलों.
पान:बाळमित्र भाग २.pdf/३०६
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही