भाषाशात्र. पवित्र धर्मग्रंथच होय; आणि हा झन्द भाषेत आहे. आमच्या आर्यहिन्दूंस ज्याप्रमाणें वेद हे सर्व प्रकारे प्रमाण ग्रंथ आहेत, त्याचप्रमाणे झन्दअविष्टा हे पारसी- कांस होत. होत. ह्यांतील बराच भाग झरधुष्टानें केलेला असून, त्याला गाथा अशी संज्ञा आहे; व झरष्ट पार्शी लोकांचा धर्मगुरु असल्याबद्दल सर्वोसच महार आहे. झरष्टाचा काळ अजूनही निश्चित नाही. तथापि, तो इ० स० पूर्वी दोन तीन हजार वर्षीपलीकडील कालांत उदयास आला असल्याचे दिसते. किंबहुना, धर्मगुरु म्हणून, झरथुष्ट नांवाचा हा पहिलाच पुरुष होय, आणि ह्याला पुण्यश्लोक समजूनच ह्याचें नामधेय अन्य राजपु- तांनी कालान्तरानें धारण केले असावे, अशी कल्पना होते. बॉबिलन येथील मीड घराण्यांतील पहिल्या राजाचें नांव शरथुष्ट्र असल्याचे कळतें, व तो इ० स० पूर्वी २२३४ वर्षीच्याही अगोदर होऊन गेला, असें वर्णन आहे. १ डा. हौ म्हणतो, “The portion compared with the whole bulk of the whole fragments is very small; but by the dif ference of dialect it is easily recognized. The most important pieces written in this peculiar dialect are called Gathus or songs, arranged in five small collections; they have different metres, which mostly agree with those of the Veda; their Ian- guage is very near to the Vedic dialect. " ( इ० स० १८६१ सालीं, डा. होनें पुर्णे येथे दिलेलें व्या- ख्यान पहा.) २ " Berosus, as preserved in the Armenian translation of Eusebius, nentions & Median dynasty ( पुढें चालू )
पान:भाषाशास्त्र.pdf/४१
या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही
