हे पान प्रमाणित केलेले आहे.
"आई, आम्हा दोघांना आशीर्वाद दे." दोघे म्हणाली.
"सोनीच्या आई, मलाही क्षमा कर." संपतराय म्हणाले. ते हळूच पाठीमागे येऊन उभे होते. त्यांनी त्या पवित्र स्थळाला साश्रू प्रणाम केला.
"सोन्ये, रामू, मला परका मानू नका. माझ्या बागेतील फुलं तुमची आहेत, फळं तुमची आहेत. माझ्या घरातील सारं तुमचंच आहे. हक्कानं मागा, नेत जा. त्यातच आम्हांला आनंद हो सोन्ये. या पवित्र ठिकाणी मी सांगत आहे." संपतराय म्हणाले.
"हो बाबा." सोनी म्हणाली.
संपतराय निघून गेले. सोनी व रामूही हळूहळू निघून गेली.
७२ * मनूबाबा
