रंगभमीवरून पळवीत व उड्या टाकवीत नेत! अशा
प्रकारें अतुल शक्ती, पराक्रम, वेग इत्यादिकांचे रंग-
भूमीवर प्रदर्शन होऊन ही बलभीमाची स्वारी आंत
गेली की, श्रमामुळे तिला केव्हां एकदां जमीन गांठीन
असें होऊन जाई! रावणाची तडफ तर याहून जास्त
जोराची असे. ही स्वारी कागदाची आठ व खरें एक
अशी नऊ तोंडे लावून व खरे दोन आणि कागदाचे अठरा
असे वीस हात घेऊन तरवारीच्या फेंका करीत राळेच्या
सरबत्तीत रंगभूमीवर येत असे, व आरडाओरड करून
नाटकगृह दणाणून सोडीत असे. नारदाचे सोंग बहुधा
लहान इसमास देत; व त्याची शेंडी, कपाळावरील मुद्रा
व नाचत येण्याचा थाट यांत कधीं अंतर पडू देत नसत.
असो; रा. भावे यांच्या पाठीमागून लगेच ज्या
पौराणिक नाटके करणा-या कंपन्या निघाल्या त्यांची
हकीकत वर सांगितल्याप्रमाणे आहे. यानंतर उंब्रजकर,
पुणेकर, अमळनेरकर, वगैरे कपन्या निघाल्या व त्याही
वरील नाटके कांही दिवस करीत असत. या सर्व
कंपन्यांत रा. भावे यांच्या कंपनीपेक्षां पडदे * आधिक;
देखाव्याच्या सामानाची व वेषाची थोडीबहुत जोडणी;
* कोल्हापुरकर नरहरबुवा हे कंपनी घेऊन १८७५ च्या सुमा- रास हैद्राबाद येथे गेले. त्यावेळी त्यांनी पारशी कंपनीचे खेळ पाहन नतर आपल्या खेळांत ५।६ पडदे तयार केले; व तेव्हांपासन पडद्यास सुरवात झाली.
