खंडी मातींचे लुकणच वसून गेलें आहे, त्यामुळे कुरूंदाचे व दुसरे प्रकारचे जमिनीच्या पोटांतील दगड अगदीं दडपून गेले आहेत. याची प्रतीति, येथील इमारतींकरितां जेव्हां दगड पाहिजे असतात तेव्हां ते कसे काढतात हें पाहिल्यावर, झटकन् येईल. येथें बंगल्यांच्या व घरांच्या इतक्या दगडी इमारती झाल्या आहेत, त्यांजकरितां दगड काढावयाचा, तो सुरुंग लावून काढण्याची जरूरी एकंदरींत फार कमी होती. येथें थोडया मेहनतीनें दगड सहज सांपडतो. हें मातीचें लुकण येथील दरसालच्या जबरदस्त पावसानें ढिसूळ दगडाची माती झालेली पसरून किती एक वर्षे बनतच आहे. तें आज तागाईत निदान १०० फूट तरी जाडीचें झालें असेल असें वाटतें. याला प्रत्यक्ष प्रमाण येथील विहीरी पाहिल्या असतां त्यांस कोठेही तळांत बांधकामाला खडकाचा धर नाहीं यावरून लख्ख दिसतें. या ठिकाणचे लोखंडी दगड दगडी कोळशाप्रमाणें एकाच ठिकाणी खोल खणले असतां सांपडत नाहीत. त्यांचे कड्यावरून व जमीनीचे पोटांतून आडवे पदर आहेत, पांचगणी कडील बाजूस
