पान:रानडे इंग्रजी-मराठी शब्दकोश खंड पहिला (The Twentieth century English-Marathi Dictionary Volume 1).pdf/1154

करणे, संबंध तोडणे-मोडणे, वियोग करणे. २ to alienate in spirit, to break the concord of सख्य मोडणे, स्नेह प्रेमभाव तोडणे. D. v. i. to part, to fall asunder वेगळा-वियुक्त-निराळा होणे. Disu'nity n. भिन्नता f, विभक्तता f, वेगळेपणा m, ऐक्याभाव m. Disuse (dis-us' ) [ Dis, not & use.] n. discontinuance of use, practice of exercise; prolonged cessation from an action or practice अनुप्रायोग m, गैरराबता m, गैरवहिवाट f, अव्यवहार m. २ the condition or state of being no longer in use, desuetude लोप m ( espe. in comp.; as, आचारलोप, संप्रदायलोप, रीतिलोप, धर्मलोप, &c.), अप्रचार , निकाम-रिकाम-पणा m, अनभ्यास m. D. V. t. to cease to use, to discontinue the practice of रिकामा ठेवणें-पाडणे, वहिवाट f, सराव m-संवय f, राबता m-वळण n-अभ्यास m. मोडणे-सोडणे. Disus'age n. ( R. ) Same as Disuse. Disutilize (dis-a-til-iz ) v. t. उपयोग न करणे. Disutility n. अनुपयोगिता f. Disvouch ( dis-vouch' ) v. t. ( obs.) to discredit, to contradict (-वर विश्वास न ठेवणे. (च्या) विरुद्ध-उलट बोलणे, अविश्वासणे. Disyoke ( dis-yok' ) v. t. to unyoke, to disjoin (वरचे) जूं n. काढणे, मुक्त करणे, सोडणे. Ditch ( dich ) [ O. E. dich, orig. the same word, as Dik. ] n. a trench made in the earth by digging खंदक m, चर m, खात (S.), परिखा f. २ any long narrow receptacle for water on the surface of the earth खाई f. dim. चरी f. D. V. t. to drain by a ditch or ditches (आंत) पाट बांधून पाणी सोडणे-बाहेर काढून लावणे. २ to surround with a सभोवती खंदक खणणे. ३ to throw into a ditch खंदकांत पाडणें-टाकणे. D. V.i. to dig ditches खंदक खणणे-करणे. Ditch'er n. खंदक-चर खणणारा. Ditheism (di-the-izm) [ Gr. di, two & theos, a god. ] n. belief in two supreme gods, religious dualism दोन देव आहेत असे मानणें, द्वीश्वरमत n. २ the belief in two independent antagonistic principle of good, and evil as in Zoroastrianism पापकारक व पुण्यकारक अशी दोन तत्वे आहेत असे मानणे n,( जसे, पार्शीधर्मात). Di'theist n. द्वीश्वरमतवादी. Dithionic (di'-thi-on'-ik) a. (chem.) containing two equivalents of sulphur गंधकब्धगुण, द्विगंधकागुक. Dithyramb ( ditb'-i-ramb or ram ) [L. dithyrambus- Gr. dithyrambos, a hymn in honour of Bacchus.] n. an ancient Greek hymn originally in honour of Bacchus, vehement & wild in character; gen. a poem written in a wild, irregular strain व्याकस देवतेप्रीत्यर्थ आवेशयुक्त व रंगेल कविता f. Dithyram'bic a. आवेशयुक्त व रंगेल. D. n. Same as Dithyramb.