पान:लागीर.pdf/७०

आडोशाला पळाली. हीरीच्या वर उभ्या असलेल्या पांडानं वासरु हंबारल्यावाणी दादाऽऽ म्हणून हाळी दिली. काय झालं कळलंच नाय. धुडूमऽधाड सुरुंग उडाला ! हादरा झाला. आभाळभर दगडं भिरभिरली आणि पांडानं काळजाचा ठाव घेणारी हाळी दिली. धावाधाव झाली. हीरीच्या काठावर आमी गेलो. दगडाच्या खिळकांडात, रक्ताच्या चिखलात हाड ना हाड मोडून आंजीचा दादा मरुन पडला हुता. पाण्या- चा पांढराधोट फवारा उडत होता. त्यातच रक्ताच्या चिळकांड्या! त्यो अपघात नव्हता. घातपातबी नव्हता. आंजीच्या आब्रुदार बापानं भर्मिष्ट होऊन जीव दिला हुता; आमच्या मनाला गुमान हाणं भाग पडलं. H आज येशीत व-हाड वाजतय आंजीचा नवरा पुन्ना आमच्याच गावात वाजत गाजत येतोय. सावकाराचा जावाय होऊन. येशीत बारुद जोषात उडतंय. आन् जिजी आरडत-वरडत आलीय वगा, सुरुंऽऽग! सुरंऽऽग ! ! जान ( लागीर ६३ TO JE P ( दिवाळी अंक ' रणरागिणी १९८४ ) for 15 405 + ER MED I ne fus Per 13 13 13 कीनार AS SEE TFF TIGÜZE S, IS TRUITENSIO EUR 1 57 jo TINTA TUSHADAP