८८
प्तळावतवडां संरथानचा इतिहास.
क्सिचत्म्य[ खर्चाचळो सवय पुढें आणिली. तथापि त्यासठीं सौङचिठ्या अडवून ,न ठेंप्‘येंतां आपला खचँ मिळण्याच्या अटीवर त्या पेशवे यांज्ञकर्डे लागल्याच पाठवून [देर/या. खर्चाचा कैसा देण्यासांररवो वाढीच्या खा‘जेन्याचीं स्थिति नव्हृतळी. यामुळे हा एक र्वोवळाच उत्पन्न झाला. केवटीं त्या रवर्चांचळीझी कोणी सावकार पाहून तडजोड करण्याविपपीं व सोडचिठ्या वाढीस लवकर पठिविण्याविपयीं जिंववम्बाबांनीं नारायणरावांस’ ळिद्दिठें. त्यापमाणें नारायणरात्रार्ने सावकार पाहून [क्काप्चा खर्च देण्याची तनचळीन केळी. तथापि याडोंस सळाडाचठ्या पाठविला तरी कर-
वरिकर हे एकदम किडे सोडन देतील अशी त्यात खात्री पर्टेना. ह्मणन त्यान सोंड चिठ्या व परळाव्यांवडळीछ पत्र पूर्वीच्यावतळाप्रगाणें परशुरावमळाऊंकडे त[सगांव येथें ट्टाप्णखी महादेव फळणीकर याज्ञकडे' देऊन पळाठवृन
[हद्द/[[. परशुरामयाऊ यांन[ आपल्या वन्याचा हुकृप करवळीरकर यांस कळवन
ठाणीं सोड्नदेंण्याविवयाँ सांगून पप्ठघिल. परंतु करर्वांरकर द्देपुहांटगळमंगळ करू लागले. तैवर्टी परशुराममाऊनीं फौज जमा करून करवाखभ्र यांक्यऱएशट्ट दिला. आतांम्रात्र कोल्हापृझ्कर यांचा अगदी[नस्माय झाला.
तेव्हां त्यांनी आपला वकळील आपळाजळी भगवंत यास पेशव्यांच्या द्रषारॉ
पळवून त्यांनकडे बोलणें, लळाघिहेंळे; पण त्यांन[ळे तें मान्य कुळे नाही… नंतर आपाज्ञी मगवतद्द्यनारावणमव करकर याप्त मक्का; व मासल्यांर्ची ठाणी
आलों परमरिं सोडून देर्तो, परंतु परशुराम भाऊंचा शदृ करवीर सह्या-
नावर नसावळा वर्वेरि [केतौएक तडजोङळीच्या गोष्टीं व्यानें छ्येगेतल्यातेंब्दां नारायणराव याने तें बोलणें कबूल करून आपाजळी भगवंत यग्जफदे
मूत्र देऊन त्यास नखीस पाठविल; व त्याप्रमळाणें पद्दिल्यार्ने त[रारव ५’
नोव्हेंबर सन १७९३ रळोज्ञळा नरसिहृगङ हा किल्लामांप्तक्कांच्या तळाव्या’त-
परत आला. त्याचप्रमर्णि याकळीवै [केहेंहृळी लवकरच परत मिळाले.
सावंत मासळें यांत रळानेंत्रह्मड्रुर ही मरळापत मिंळालळी ही गोष्ट वेश…
व्यांस आवडली नव्हृतळी; परंतु केरकर यांन[ त्पांर्वे मन वळावल्यावरून
त्यांन[ तो किताब चालविण्यासाठी आपलाद्वि संमति आहे, असे ता… ८ १ यावे वेशब्ग्' सध्या या व्र्पिवा डो’ यथें राहूंत्नाल.
,स्कि
