तिसरे रवेमसांवम्त ( राजश्री ).
९१
केली. तेव्हा र्मोसलै यांस दुसऱ्या रळीतोंर्ने अडविण्यांसठीं रेंडीं यैर्थांल यशवतग्ळाडप्वर प[ठा’वेप्यासाठ[ पोर्तुगीजांनी आपर्डे आरमार तयार कँर्डे. र्मोसर्डे यांनां आपलाद्दी कांहीं फाज तेथें पाठवून नरोंतळाद्म्बा केरकर यांजकडाछ खार मवतोसठीं तेथें पठिंघिण्याक्वियीं त्यांस ळिद्दिलैं शिवाय याच सुमारास निवनादायां रवङयांच्यां लढार्हसाठळा पुण्यास यावयाचे होते.
तेंव्हा त्यांच्वळ्हुंद्दि र्मोसके यांस मनन येईल असें र्पोर्दुगीजा‘स नाटके.
त्यामुळे रेङळीच्यां [केडयावर खारी करण्याचा वेन त्यांनी सोडून क्लिळा.
तथापि र्मोसले यांची चाल पुढें होतीत्ता
फाँढ्याच्या अलक्सि कांही
अ'तरावर पुन: पोर्तुग्ग्नि लोकांची व र्मोसल्गाचीं गांट पदून भयंकर लढाद्दे झाल[. र्तीत पोर्तुगीज लोंफांचा पूण्ळी पराभव होऊन त्यांचीं पुष्कळ खरागीं झाल्’टळी; व सत्रे कोटा महाल सावत यांच्या हातीं आला. स्वेम सावंत य['च्या`वळं[ लढाईचे प्रसंग नरॅव अतियामुळें रवनिन्याचीं स्थिति रवम्लावत चालली होती. आणि वरील लढर्हपनूत तर त[ फारच
अडचणींना साली. यामु`व्`व् सावंत यात अनेक तभ्हांनी वैसा काढावा लागत असे. पेंडण महालात आराबा येथें राहूंणारें डखवम्याहुंळा लाड हे [रंळिवशाही'त पग्गानशींच्या कामावर होते. त्यांचरं मुर्डेयांणळेसें आप-
ल्या गांवां राहृत असत.
एकदां र्भांसवे यांना` त्यांस केदेंतठवृनुत्त्यां
जकडे पंचयांस हूंनार रुपयांनी मागणी केली. पृर्दे त[॰ हृक[गत लाड
यांच्यावङ्म क्विवपिंडांस समजला. तेव्हां त्यांस फार वाईट वळादून त्या केन के`लल्या माणसांची सुटका करण्यासार्दी आपले वडील बंधु नरोबादादा यांस त[॰‘भ् केबुआरी सन १७९ ५र`[ज[॰ पवत्यांना' लिहिठें. त्यांत
असे ह्मटर्डे आहे कळीम्-‘ळ्रवबा आदॉकक्का आद्यां सबँत्रांस त्तिकडील संस्थातनें अगत्व- याजकरितां राजश्री त[त्या पळागनोंस यांसही अगाग
फ्ङतें, लखया तिकडे पससकर देंसाईं यजिकडांल काऱक्रूपरंठुयेथं सर
क्रारवे नाकरचि उपयोगी. श्रळीमतांस सर्व प्रक[॰रं अभिमान अस असतप् फूदुंईंप्न पाहून वेथ अशा
गोष्टीं वडाव्यांहेंठळीकनाहा. येविर्णो
वळाडींत सरफारांत चार गोष्टीं सांगून त्याचे मुर्डेमाणसें र्वांजवरत सद्गा' क[ड[म[त्र पोकळा न पळाहूंचतां जी जर्थे राहृतोंल तर्थे ल्फि
देवळाबां,
