पान:सावंतवाडी संस्थानचा इतिहास.pdf/१०९

या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

९`ड्

सावंतवाडी… सह्यानया ’इ-[तैध्गुसट्टे

कँझिं वैळमिं’ तो… मुळगां चांगला झाला. नंसरच्ग्रुतेचीं समजूत करट्टेरनं ते ॰दो‘या मुद्ळांसहूं कॉँझंर पडते-. पुढें व्य[न[ अनेक भ्^तळीथें[हुंङत [दुंडत शेंक्यों'

प्रयाग, फांद्या, गया द्दाऱ्णा’दे’क्लिणीं-जाऊन इ सन १७७" च्या सु-॰

यारास ते ग्पपिंहेरींस ॰पोर्हेळोचलेभ्ऱ् , तेथेंळंतेनिवयादृळादा केरकर

यांच्या

वॉड्रुयेंत्ति रंळाहृत असत ”ए’ठें ढंदिचर्शी मक्काळी शिंदे यांनीं त्यांस ,अळाद्ऱ-

पूनफ अळापंल्थां’ ’दरयासंत ॰नर्ल.‘ तेथें त्यांना चांगला सत्कार करून त्यांस

पुंप्न्फळे द्र्ठेअ देण्यास कग्विलैं;~ परतु सनहेंसेंनलां ह्याचा तिटफारा दाखवू-न [श‘भ्यास [पुंष्'व्सळ 'उपहेवा केला ह्यामुळे [शहरांच्या मनासहृळी फांहृळी’ उंपरत्ति होऊन त्या सळाघुपुरत्र्षात्ररत्यांची श्रद्धा चसळीं.

त्यांनां व्यास

उळंननहेंळी`मधे ’न'ठ बांयून' क्वि॰॰ नंतर ते तेथ'च्च राहूं लागते; व राहिकैंकैया अ[पुण्याचा माग उतरेंकडोंछ पदर[फद[र, पुष्कर वगैरे त[थ, फरप्र्था’त" घालवून, ”ज्ञेक्टीं चैत्र' हुंद्रुद्ध नवमा शक १७१४ (तारळीस १ एप्रिल

सन १७९२)" राजी रात्री" ते' मंठांतन ट[तेणास न ".स[य्[त[ बाहेर पडल ते

पुन: दिसते ना’हांत. नातांक्या ॰ल्’गांन[’ ’एक पद ’लिहून`ठा’न्नेठें होते,, ह्या…

षंरथ्ट्ररंन ऱ्गसींअक्कालळीड्दृलोकोंचींथ्-याया ’सं’पा‘वेळीं’ळंअलावळी असे दिसते.

र्यत्वियाकंविंतेंतप्लॅं ‘पेंळोबोंप्रसादें गैबीच'झार्को‘ अतेऱ्ह्मव्तेते आहे ह्यावरून

ननोनळाथ किंवा’ णां’हेंनळीनाथ हेच त्यांचे गुरु असावे.

याच सुमारास फुडाळहेसरथ गौड सारस्वत ब्राह्मणांत गोयाळद्रुना

॰गोसझीफ्रंहूं ’सळापुपु'रुप होऊन गे’ळेंप् ,रपांचा जन्म परुंळे गांवळी ड्सकॉँ सन

१७६ ० च्या सुयारास झाला. कांहीं व्’र्षि ;गक्यात्रर तेथें महृळामर्लोना उपद्र्प' होऊन त्यांच्या कुटुंबाचा: नाश झळात्’पळामुळ ते आपल्या घ्आइंसहृ सम्नतयाडींननींफ ’पळगांन येथ [थेंऊन "साद्देते. लहानपणापनून ते फार

भांविक असत. पुढें प'ढरुपुरास जाणारा कांहीं मंडळ[ पाहून. ल्पांसझी गल्याव्रर’ तेथें प्रसिद्ध असपनरपंरळास‘नाण्याचीं इच्छा’ झाली. पंढरग्रुरासऱ्,

फांया’बाघलनना या थामणंगांनच्यान् साघुट्रपुरुपांशा त्याची ग्रांव् पडली-

गीपट्यानं वारा… बंप’पमैंतऱ् व्या सांधुपुरुषाची एकनिष्ठपणें ,सया केळी. तेनटीं [ह्मकिं गापांळाटंळार अपुग्नहृ ’करून त्यास श्रप्तचैठोवार्वे प्रह्रपक्ष द्शन करयिते, नंतर मुख्या निरोप-`पऊन ते मळगांन येथे येऊन साहेंळे पण