रीनन्सी राज्यकारभार.
११९
दुगोंबाईंऱ्व्या मागाहून सेन सावंत यांच्या राहिलेल्या दोन बायका नमेंदाबाहैं व साविंन्नीवाईंहृगकारभार पाचू लागल्या. इसवी सन १८१९
च्या अवेलोस सर विल्यम प्रांट कर या`ने संस्थानच्या हृद्दीवर येऊन पुढें [तेद्दिल्याप्रमाणें मागण्या कल्यळा: …[१] कांहीं गुन्हेगार याने; [२ ] ज[॰
मालमताळुट्ज्ञतेलळी असेल तो परत वाबळी; [२] संभाजी सावंतव वावणळो गोपाळयांस अधिकत्सापासूनदर’कराव; [४] आणि रडींव. निवतळी`हे [कडे त[न वसेपयंत इंग्लिशांस द्यावे.
वाडी वरबारनिं द्या
मागण्या कबूल कल्या नाहीत; तेव्हां मेजर जनरल `कर यान लदाद्देचीं तयारी केली. यावेळी चेद्रोबा सुभेदार हा शूर सरदार र्मोसल्यचि पट्रीं
होता. त्यासकैरसाहेनयर्निपत्रपठिंक्कायाकसींतुसीदोन्हो पक्षांस मद्तनकरतां स्त्ररथरहाल, तरतुपचीं असतेलळी सत्तावअघिक्रार न्निटिशसरकार कायम ठेंवींल असे कळब्रिल- त्यामुळ सुभेदारलाँ ’
मद्त बाडीसरकम्रास सिळाळीं नाहीं[ड्त्तकैंच नाही तर, सुभेदार यासे
॰ब्रिटिशसरकसासअतत्थरींतीतें कांहोमद्तहो दिली. तेब्दां र्मोसल यांचा निस्माव होऊन ते दोन्ही किल्ले ब्रिटिशसरकारच्या त्वाघीन करण्यास तयार झाले; परंतु किल्लेदार ते सोडून दैईवात. हाणून मेजर
जनरलकेर यार्नेपयमनिवतळील्फिस्त्ररहृल्लाकक्का तौ सरकैला. नंतर त्यानें यशवंतगडळास जाउन त्या फिलचासळे वद्य दिला…
वरच दि-
वसपयंत फिहृर्ढेचांतळील लोकांनळी दाद दिली नाहीं… शेवटी त[॰ १३. फेबुअ[रळी सन १८१९ रोजी ईग्ज्लशर्ली फिलचावर आपला तोंफसर्गिळा सुरू
केला. तेव्हां आतील लोकांचा निरुपाप होऊन त्यांतील बहुतेक लोक रात्रीच्या वेळीं ती जागा सादून नेते; आणि दुसन्या दिवशी किल्ला [ब्रे-
[टेशसरकारच्या होतो अ[ला. नंतर त[॰ १’७ फेहुआरीं सन १८१९ रोजी बाडीवरनार आणि ब्रि [‘टेशसरकार यांच्यामध्ये तहृ झाला. त्यांत असे व्रडें क[, संभाजी सावंत
व बाबणो`गापाळ यांनां व[ड[सरकारा_र्ने कामावर ठेंवू' नये; मार्गे ज्या लोकांनी लूटु कलळी असेल,
त्यांपक[ जितवयांस क्का यईल तित्तक्कांस
पकडून ब्रिटिशसरकारच्या त्बापान करावें; तसेच पुढें चिटिशसद्क्रार
