_ ६२
सावंतवाडी संह्मानया इतिहास.
पावल्याचर गणेश हा गादीवर नसला; परंतु त्यास फांझं ळा’र्देवस कींउळें
नादांते`लाच, नयिनमूनामुलगा रामजी माते बंङकरून गणेरँळावमानर्जी यादोघांसद्द्ळीपळत्रूनलाविंते; नअळापण गादीवर नसला,
मानर्वांद्दा
मोंठा कचित्राज`होता. थोड्या दिवसांनीं ता रामज्ञीकडे परत आला.
व ल्माच्मार्शी गाङळीगुलाबाँनें मागूलागछा- पुढं रामजी हा रॅडोंगावा’ कांहीं कळामासाठो‘ गेला होता; त्यास भेटण्यासठीं ह्मणूज्ञ याननळी तेदृळा
गेला; व त्यास तेथेच ठार मारून आपण कुडाळास येऊन गार्दानर वसला(इ॰॰ सन १९७६ ). त्याते इ. सन १९८४ पमैंत अकरावर्षे देशर्क्सचिं काम केले. त्याच्या नप्यकोंते तळनणें गांवांत इसर्वी सन
°९७९ व एक लहानसा तलाव बांधिला-
रामजींयासक्कानकप्तयाअसैर्देप्तमुल्योंवगोमनौ नांनप्चा
एक भाऊ होता.
या क्षिया'च्माहौ मनांत मानजानें केलेल्या द्रुझ्या-
नद्दल ह्याचा सूड घ्याया अते होते. परंतु, बरेच दिवसपर्येत त्यांस संघ? मिळाला नाही.
मांजरिंडेकर हृर सावंत न रनळ साव'त देसार्ह हे ह्यास
सामील झाले; न अत्म्यळाखंळोद्दि कित्येक मंङळीं त्यांस मिळाला. पुढें एके [देनर्शी मानमी प्रभु कांहीं फामासाठीं ममुत्त्यास गेला आहे अयाँ सघळी पाहून हें असामाँप्हे ममुऱ्यळास गेले. त्यांनी तेथील नायक गणेश
माघ
वद्य करून घेतले; आणि मानजी हा एका मंभ्ङपामघ्पें कांहीं मंङळीस्रहूं राअफौय लापामघ्पें गु'तलळा असतां, गणेश नायकाकदून बंद्रुकाँची गोळी
घालवून ठार करयिला. नंतर सर्वे मंडळी वुळाळास आला, व त्यांनो गोमनोंस माट्रीनर नसचिते. (इसनैळी सन १९८ ४ ) या कुंडळाळदेरेंन्स्टथ पमूकर्डे द्ळूर्वी या आडनांमाचे तेनळापा’तें होते.हूं
नळन[ मूळवे`जाघपर वेथें राहृणळारें असून न्ठुडाळ देशस्थ प्नयूंचीं सत्ता
या पातांत सुरू झाला तव्द्म' पयूंगां त्यांस आपले तेन[पति`करैठे. गानजो _द्वेबुंपुखाँते काम करीत असतां देव द्ळनळी हा ह्माचां सेंनापाते होता.
मार्गे स[[गतलेले सावंत र्मोसले`हृ होडावडें' येथें राह्मा असत. प्रभु देसायांत आपसांत त्टिं उल्प’न्न झाले ही’ संघा आपला लाग साधण्यात बरी
अळाहें अस देव ट्ळवृळी यास वाटले सावंत वुळांत ययिळीं मांग सावंत
