३६’
विळांतनिवृहुग्’गेंला.
सावंतवाडी संस्थांनवळादृतिहास.
वंतरखेंपसावंतयासल्याच्याघन्यार्नेजगिं बेबँर्के
व व्याप्त तों धरीं स्कि झाला.
नंतर ल्यार्ने खेंनसावंतास [र्वेचारिंर्डे
काँ,जरतुछाफांहृळीमोंठालामझाला तऱमलळा फायदेशीलह् खेम-
सवंतासड्ळाट्या गोष्टीची फांहीच्मय्क्विंनव्हा; परंतुआश्याफां
क्विइतक्यावरचस्यनिं ‘जेंर्थेमाझी पत्रात्रळ तेंथेंतुड्गद्रोण’ अशोव्यासमाकदिलळी- खेंमसावंतयत्सापुर्देदेंशमुखील्फिळा'चआपल्यापूवष्णिघन्यासत्त्यर्निआग्नलळाप्रघाननेमिठें अळाळाणेतेंप्नघप्नर्फानें क्रामपुर्टेत्यळाव्यावंरातांकडेंझीत्रालहेंदोतेंट्यूज्याज्याक्किळार्णीसावंत
यांसराजमागमिळे, त्याबहुतेकठिकाणींसबनीस'यांचा फांहाँयाग
असे. ज्या ठिकाणी सपनिं खेझ्सावंतांवर फणा घरिलळी ह्या क्किसीं हृळींएऋपाषाणीं'सपँपूजेंमुक्याबेंलैलाअसूनत्वाचीतेथींळ पंचायतन
देवांतगणनाहोतें.
यपिंरून'क्तींल आख्यायिकैस क्कांयेते.
"
’ "कुडाळद्वैशह्थ मगु हेंयाप्रांत्नाबे देशमुख असतांना त्यांनीं प्रत्येक
…,तर्फेवर नाहैंवव्म्राउंवृम्रलद्रारनेमिहैला असे; तेंप्‘अष्ट्यल्या तर्फेचा
नमूद/›" करून देशमुट्वांफडे पळाठनो. खेमसावंत यांजक्रडे _मळाणगांव तर्फेचीं नढ्कौ होती. कांहीं दिवसांनी ते देसाई यांत आपल्या तर्फेचळा क्मूल
पाठवीनप्तसेझाहे. त्या फार्मीफायेतांथेतांतेंदृतरतफत्मिद्दिवमूल
वेथींलनाद्द्कांऋङट्रॅय्वळ्नवरोनेंवैऊंक्कोव्युद्मारोतीनेंत्यसीं मुंडाव्यासअस्किल्फि॰`पुर्देफ[र्दीदिवंस्रर्नाऱ्’ह्मत्मद्रम्बानांत्राचाएकविजापूरना सरदार पांरपोलीपांट्रॅउतक्कायेत असतां खेमसावंत यांनीं त्या…
वरखारींकक्तव्याचीपराभत्रवेग्ला. त्यत्रिळींतोसरद्प्रखेपसावंत यांच्याहातींसांपडला, ल्यासठारगारार्वेअरेंळाबयेवरच्यासबेंलोक्रचिं
मतर्देति’ परंतुरँवमसवंतक्तींट्याछुपणार्ने त्यास जीवदान `क्का
सोड्ड्ळादिंहें- ल्यार्नेक्सिणुरप्समेक्यावर खेमसावंतांच्या नौर्योचींक्
द्याळूह्वमखाचींन्नाक्यहाक्रडेफारतारीफर्केली. त्यावरून बादशहा कूदो’ऊतत्यर्निखेमसाबेतयांसदेद्यमुखाँची सनद्दिळी॰`झीगोंष्ट
इसवीसन १द्द्'र७च्यासुमाराप्तघडली.
..
. ` ›
णुळोपखेदांनूनपोर्तुरेरींज लोक व्यापाराच्या निमित्ताने हिदुस्थानांत
