३८
.
साबंतयाङळी सरथानचां इतिहास-
’प्नमु यांजवत्रडे त्तिटणिसळीर्वे काम करीत होते. नंतर ते सावंत यांस येऊन भिळाठे' असें ह्मणतात. ×
याच सुमारास उत्तर दिवेहून कोणी तीन साधु पुरुष या प्रांर्तीअळावे. ल्गांकैकों' दाग्’रोंद्र मारतो हे चराठें गांवच्पा ज्या भागांत पुढें सावंतवाडी
शहृर वसविडें ह्या भागांत साद्देघे. दुसरे गिंरि पंथाचे गोरँय्ळावंळा है` मार्तोङगांर्बीगोंर्डेस्कि'येर्थेसाद्देठे. तिसरे परशुराम मारतीद्दे तळवणें येथें गेले. हैरँवमसझंत यांचे गुरु झेत्ति व ऱ्यत्यापासट्रॅऱ॰प् `खमसाबंत यांनीं योंगाम्यासाचीं माहिती करून घेतलौहोलीं- उर्सि सांगतात कीं, ,एर्के
दिंवंसीं रँवमसावंत हें पुफा वेळ्पयैत सगाथिलप्वृनवसळें होतेव त्यांची हालचाल अगदी बंद् झाली होती. त्यावरून ह्यांचे देहावसान झाहें असें
जवळ-व्या लोकांस वप्टहै, त्यांनं'ळा द्ड्नाचळी ववेरि पुढील तजवीज केली. यावेळी परशुराम भारती हें तळ्वणें येथें होते. त्यांस योगवलानें ही हृर्कल्ला समजली, तेझां ते आपल्या विण्याची समाधि उतरण्यासाटीं
ओटवण्यास जाप्याकरिंतां नदीमागौनें घेत [ते. ते वांद्यळापय्नृत आल्यानंतर त्यांस खेमसळानंत यांच्या चितेवर वंदुकांवे यार काढल्याने आवाज
ऐकू आहे. तेव्हां परम रवेद् पाबृनते परत तळवण्यास गेले. नंतर कांहीं दिवसांची परशुराम मारतो यांनींद्दि तळवणें येथें समाधि घेतला तळवणें येथेंह्मच्चिमोंठामठअसट्युतेंथेंद्रसाल भंडारा हाणून मोठी जत्रा मस्त असते. मठावग्डें सह्थानफ्राट्न मिळाहेंघ्ल्या इनाम जमिंनोर्वे व दुसऱ्यानक्तवेमणुफांर्वे मिळून साळीना सुमरिं एफ हृजारतपयांनें
उत्त्पन्न आहे. अद्यापिंहूंळी या मठाफर्डे राजवसप्याची मजण्गुनब् चालते.
रवेमसळानंत यांच्या मागून त्यांचे वडील पुत्र सोमसाबंत हे देशमुस्वीर्वे काम करूं लागंहे. त्यांनीं दौडत्र वर्षे काम केंहें. नंतर त्यांवे याक्रर्टेबंघु पगेंङसाव’त हे गळादौ‘वर नसरेंव्. ते इ. स. १६५१ व निवतैवे. या दोन्हा'
कारकीर्दीत काहीं क्लिप गोष्ट घडून आली नाहां.
_.फॉंङसावंत मरण यानल्यानर त्यांचे याकद्दे वंघु लखमसावतयांच्या _ "। द्यावा मव्सानंतबाडोंत माठेयाड्यांऱ्ग्' श्रळोमम्व्मे’र्वेराच्या २ गांव! मठ लाच गांवी आहे.
देयाळयासमोर अप्हें’
