9४
सावंतवाडी संरथानना इतिहास.
इतकी मोति वाटलळी काँ, ते कडक उगायांफ्रीवाव वरुर्णांस येहँनात. चांच्पांनी असिंच्पावर मारू गोळा वराव उङमिछा, गोफणीर्ने दगड फेकले,
व ढाल फिरवून मळिहृळी र्फेवट्टेलामळें, - रयांबें गलवत आमच्या मळव-
त[च्या जवळ जवळ ट्सपट मोठें' होतें व त्याची तयारळीद्दि कडेकोट होती.
त्यावर वल्हेवाढें खेरॉञक्रक्काछढाऊअससींमुमरिंसष्ठअसझिंआमच्या
तळेळाफळा उङळिवण्यास व्हँर्णांवमटुप्ष्व नव्हूंता; ” कारण त्यांना गोलंदाज गोव्मळास उतरला होता. परं’टुद्व यांत तैसी रँवमसावत यांचा पराभव होऊन त्यांस परत वघि क्यों.
लस्वम सावंत इ.सम १६७१ व निवर्तेले, त्यांनी आपल्या नांवाचळा क्लिस्लिपाळिक्काहोता. लखंमसळावंतयांच्यामप्यतस्यवि पुतणे खेमसावंतदेगादोवरवसले- देळ्हृप्नअसतांनामोंठमोंठ्या बिकट प्नसंगांत मद्वायसींचुलांयर्निरोवरसदृमआपळशेंयिप्रझथ्कलद्दात ह्यांच्या
नौयाँवद्ल विजापूरच्या द्रवम्रांतझी ख्पाति होती हे गखीवर असतां निनाऱ्च्यावक्काकद्वा त्यांस एक्रत्मप्गृतएक्रक्कांर्जीतौनफंस्मानझठीं,
त्यांततुझी‘वडिलांपमाणेंएक्रनिष्ठेनेंवम्यार्ये, मोंग्र्क्सरोंवरमैंत्री हेंऊंनये,
`संमाज्ञीसम`द्तकरूवये,मर्णांच्यारहृरॅळारळीवाबंदोवस्तचांगला राखावळा वगैरे गोष्टी मोंठचळा गौरवळानें लिहिलेल्या आहेत. यावेळी रेंवमसावंत यांनां कुंक्सिरितां वाद्द्ळाद्दार्ने आपल्या पनैबेंत नोलाविळें होते, व त्यांना एक मनुष्य नेंदृर्मी घिवापरच्त द्रगारांत रहावा, आणि स्यग्जक्रडे हुकूम
होतील ल्पापमळाणें रर्वेमसावंत यांनी वळामर्वि असींहि व्यवस्था कळी होतोवर सत्मितलेल्गा वद्द्यमखी झाल्या त्यावेळी पथमत: महंमट् आदिल,
शहा हा [तक्तपिंल् असून तो इसपी सन १६९६ व मरण पावल्यावर त्याचा मुलगा अहो“ हा गादीवर वसला सुलतान महंमव गळादोवर’ असतां
प्क्कांव्या बाक्यहृग्वी आजवर खारळीळेयऊन झा…पा तहात असे ठरदें होते को, विमान पु द्रनारांव्क्लि कोणतोंद्दि महृह्याचीं गोष्ट मांगल बादशहाच्या संर्ताशिवाम होऊ' नये-
सल्ला घेतली नाही'
पण अक्की गादोवर वसला ह्यावेळी मेंरैगलांवी
त्यामुळे ञद्द्यजद्द्यन बाक्काद्द्यस राग येऊन त्यार्ने
अशी अश्या उव्क्सिळी कीं, हुंहूंड्रंय्क्की हा महंमद्ळाचळा खरा
वारस
नसून
