दुसरे कोंडप्तवंत (… क्यासाहेव )… नेमणूक झालो. ‘ भ्न्तुंष्टांऽप्णंतभ्’
तेळा कारवार आणि अतेगो येथें माल (प्टेहूंर्मेंटोंरिंया)
आणि;
९९ पुरविण्यासाटीं
‘हुंद्रुठ्याक्षाग्रुथ् ’. ( क्रुद्व्हेंज)
या
नांनार्ची दोन गनवते जात होतीं, त्यकियावसेंबर ‘ऱ‘प्प्पेंआ’ (कंडन)
नांवाच्या आपल्या गलबतांत वघून निघाला. तो [‘केनाऱ्यचिं दक्षिणेस चावला असतां, त्याला ’अंतेद्दिनाजबळ सावंत यच्चिमळा गुरावळा एक गलबत छुटीत आहेत असे आढळते.
त्यानं साव'तांच्या गुरायांवर हृल्ला
करून त्यांच्यण्यायूवु त्या गववतांला सोंवविंळे;
आणि सावंतांचा एक
गुराव घेतला व दुसरी [कनाऱ्यावर घालवून दिला. अशा रळीतोते शवटीं
द्दिवुस्मानांक्का जातांना आपल्या द्द्यङतेऱ्यावर लहानसा तरी वय मिळचिल्यावद्ल त्याला फार समाधान वाटते. _
, सावंत र्मोसळे यांच्या चचिपणणासट्यु पोर्दुर्गांब लोक व सौंद्यम्बा राजा यांसद्दि बराच त्रास सोसाया लागत असें. इ.‘ स.
१७२६
त
सावंत र्मोसते यांनी सौं’द्याच्या' राजाच्या त[ज्यांत असलेल्या मतेला फिइऽचावर हृल्ला करून तो इस्तगत केला. तेव्हां सौंद्याचा' राजा पोर्तुगीज लोकांचा दोस्त असल्यामुळे त्याते त्मच्चिळाकते मनन मागितत्ठळी.
पोर्दुगांज लोकांना त्यार्वे मागणे कबूल केठें, व र्मोसल्यांपांमून तो किल्ला जिंकून घेक्का सौंयाच्या राजास परत [देता, फुलाव्यळाचा कान्होजी आंग्रे इ, स.‘ १७२९ व मरण पावला. त्याला
वयाच्या मायकोपनून त[न व दासौपुत्र त[न [मेकृहूंळा सहा मुझो होते.
त्याच्या मरणानंतर त्यांच्या मुलात गावळाविपयीं लढा पडला. दासळीघुत्रां-
वेंकळी' मुळाशी हा त्या सर्वीत क्लिष्ट व कागेवात असल्यामुळे, त्यागे’च सत्ता वळ्काविळी व दो कार्ड[’ऱ्[^[च्या मागून पश्विमफिनाऱ्यळावर राजाच झाला. त्याच्यापासून सावंत व इंयअ यळादोघांसा‘हे फार त्रास पाचू लातव्हा त्यावळा नाश करप्यासाठळी' दोघांनां ज'णिरें‘ मु'बईं येंथं त[॰ऱ्'. ० जानंयारळी सन १७द्० रोंमा’ ,तहूं केन .हा तहूं करण्यास सावंत मोंसळें यांच्यातफ
आरमारावरीड्रु” मुरव आघकारा वळापजीं नाइक
त[॰डालकर
हा असून ट्टेमनप्तफेते मुंबईचा णव्हृरनर रावर्टे कावन हा दाता… १ हें बेट सुर गांनैक्त-वा द्|ट्शृंणट्ऱ् सुंस्नारॅ ‘.० मेवांनेंऱ आहे.
या
