६८ ’
त[व'तवडां संरयानंचा इतिहास.
हौणारतेंमुळंविसमजेंना.
कामांतक्यावैळींदिरंगाद्देहोर्पोह्मणजें
क्काहोतापरंतुसाचैटयेनरपेंद्रोव्हितेतयाडेमोंठ्याचपलतेंनॅ अणोलळालुंडिहेऊनकिंलचत्म्य ट्रवाज्ञळाखालींक्कांगोंळार्फेकॄन
दिला- त्यामलेद्’रवाजाउद्वाजाऊनत्यायेतुकडतुकडेझाले; आणि आश्यालोकांतआतनाण्यासवठिंमिळज्ञी, नंतरदोद्धीसेन्यमिदून चकमकउडालेळावींतआमचीसस्कोझाली. परंतुइतक्या'तत्रअप्नाच्या
श्रमांचीसपफीझाळीनाहीं- कांरणअतिपूक्विजास्त मजबूत द्रवानाआह्मांलाआडआला. परंतुकुलपीगोंळळा टाक्तचित्याद्रवा
जावेतुकडे तुकडेहोळां’ आह्मळीद्देप्वर्टीकिलचावे मालकझालेळा किल्लेदार, फिठ्यांतळिइतरअमलदारत्रकिंछुचाव्या रक्षणाथठेंविलेले ल्योंकया
समाँना आमच्या येन्यनि कांपूनं कळाढिले. यायेळां आमच्या सैन्याचा
कोघइतकाअनंळावरंतफ्राहोताकीं,त्यसींअतिनमक्रूरकृत्र्येक्तीं॰
‘याप्रमाणेंपांनतासनिकरानेंयुद्वझाल्यपिंरअझीहृळर्णे गांयावै
वक्लिचचिघनौड्नळालेळा,वत्य[च्याचरआह्म[आमच[वावटारोंक्वि[॰ अशा-रोतीनंमोंसल्यांचळागर्वेपउद्वाटपणाखालावला.
‘शिपायांनाएकमतर्निस्लिचालासातात्रूतदोअलनै अतेंनांव
दिले,पनयोत्सावानिमिन त्त्यत्म्यळासमोंरएककूतठ्याल्फि. ‘क्लिच्चाचीअर्क्सनकसप्तीदुतसाकस्कावऱ्याचळाअक्लिनन
लापस्थाफ्रादेऊनमीडिचींकींकडसकनकेले.
आह्मांयाक्लिचांचाळा
जवंळनातांचशत्रूल्पल्लात्यागकक्कापळूनगेले.”
यामळोठ्याजयामुळेंकदिदोअशुमरयाला पोर्तुगीज तरकांसकहून
मक्लिदोअलनैअसाक्लिम्वमिळालायानंतरकांहॉद्विवसांनीं त्यार्ने तेंररवग्ल`ळे रय्ळीवनिवताहेंप्इफिछुघतल्
महिन्याच्या रद्द व्याताररेंपस डिनोळीं ` पुदेंयाचवर्षांचाळाआवटोंवर
वृसांतळळाया प्रांताच्या देंसायांनीं पळोतुगालच्या तजाकडे आपण
निष्ठेने
वर्तणूक करू, अशी शपथ पतली त्यानंतर पातुगालव्या रामाच्या वतीने अस प्रसिद्ध केले कां, या देसायाना नोंसल्यान्या द्द्यताखाला मिळत
असत,तेंच’हृक त्याना पुढ्द्दि म[ग[ये;वमासस्यांनीं त्'पचिवैझ्याफांदुनु
