पान:सावंतवाडी संस्थानचा इतिहास.pdf/९०

या पानाचे मुद्रितशोधन झालेले नाही

तिसरें`रवमसावत (राजश्री)

७७

याहेवूसवेसाहेब्र, त्यांची यातुश्री व इतर मुत्सदौमंडळी यांस कळविला व ह्यांनीद्दि त्या गौष्टास तक्रार दिला. पुढ ती मंडळी ग्वळार्व्हरींस`गल्’यावरत्यांनी वाढीच्या मुरसदीमंडळींचा क्कार कळवन तेथील द्रयारच्या

थाटा’चीं’ वगैरे चरीत्र त[रळीक केला. ह्यावरून महादजी शिंदे व त्यांनी

मावजईं सखूवर्द या दोघांसझी”हृ स्थळ पसंत होऊन, णिद्याचा मृहुहुं जह्यांगेरोचागबिश्रीगोंतेथेर्थेहेंलप्नइ. स. १७६३ तमोंठ्या थादाते झाहें. यावेळी खेमसात्रंत यांच वय चौदा वपाच होते. यावेळी मह्मद्नी

शिंदे यांनीं सळावंतांस वरेंच जङजयाहृळीर [देते. पुंदें रवेमसाव'त यांचीं आणखी" तीन लमें ड्वठीं. या यायकांचीं त[ते द्गुमाँनाहँ, वमैदायाहँ

व सावित्रीबाई अशी होती. र्ट्सवळाट्रॅ‘ हो यारराव खानविंलकर यांनी मुलगी, वर्मेदानाहैं हा गानसिगरळाव सुरते यांनी व सामित्रीबाहैं हीं हृनमंतराव पाटगे यांची मुलगी होतो खेमसावत सायारण वयांत आल्यावर त्यांनी व त्यांच्या यातुया क्काफौवळाहँ यांनी जिनाजळीविश्राम सननास यांस

इ.

स. १.१६द्त

कांरमारावतन दूर करून रघुनाथ द्ळचीं नोंसळ,

सदाशिव

नारायण

निटर्णांस व अनंत रामयट आसेंसकर यांस कप्रमारळी तेमिते. त्यांनी एकवर्वेकत्मकक्यावरत्यांसकमीकरग्जपुन्हा जिवळाजळी‘वियामयांस

तेमिळें. परंतु पुनऱ्र्मेंद्दि बीड वर्बोते त्यांस दृर करून सक्रु कर्जेव यासफांरयार सांगितला. यानंतर लहंरेमण' नारायण देते, सदाशिव रामचंद्र सवनोंस, हिरो रामतेट, लक्ष्मण नारायण दातार, सदाशिवपंत काळे,

, लक्ष्मण नारायण… देशमुख, विठ्ठल [र्वेश्रळाम ,सवनोस, स'ळातळोराम आकैरकर, फटंभट नातू, गोपाळराव अनंत सवनीस, …मोंमज्ञी कडवडिकर, जिंवाजीं कृष्ण तेरग्द्द्रकर, विष्णु व्यंकटेश कामत, विठ्ठल नारायण रेगे आरवलो-

का असे अनेक कारभारी झाडे. मघूवम'वनु जियानी विभाग, व ते नि॰ वतेल्यावरत्यांचेपुन्नशिवरप्राजियानीवश्चित्रराम जिवार्जा’चे मुलगे माधवराव यांनीहो कांहीं मुद्तपर्वेत कळारयारळाते कळाप केल्याचे आढळून येते. अशा तऱ्हेते वरचेवर नतेतबें कारभारी तेमिल्याघुटॅठेंराज्यफारमाराते `

घोरण एक व सहन राज्यांत वरळीन. अव्यनस्था झाली.