_ तिसरे खेंमसळाषंत ( राजश्री ).
,८दुं
जाले, वप्नत्येंकजणआपणासक्तींरीमिळावीयाहैतृहैं दुसत्त्यखीमाँहूं लागला,
तेंव्हांत्यच्चिबंदोवत्त शिद्यल्फिद्रुसऱ्या कोणाच्पळाह्मतज्ञ
व्ह्मव’याघा नाही, असें वाद्शहास वाटत त्यर्निमद्द्यद्जींव्क्विं यांसया
क्कावलेल्याउमरायांसशप्सनकक्कात्यांच्पामुछुखावर उंनामले करण्यासठींगुप्तरीतळीर्नेफमाँनपष्ठघिले.
हीकत्मक्लिफारजवावंद्ळारोचींपण
तशीच फायदेशीरद्दि होती. तीकरण्यास आपले सेनापती निवबाद्ळाद्प्
हेंचयोप्यआळेहृत, असैसमनून शिदेयर्ली ती त्यांच्यावर. संपचिळी.
निवत्रादाट्सींद्दिमोंठ्यातवप्तीनिशीक्लिफीर्नेआंग्याच्यावानूर्नेत्यच्चिवर वाले कस्कात्यळाउन्पत्त सरदारांना परामव केला(इ.सन १७८४). यामुळेंशिंदेवजिक्यादादायादौघबिंहिक्विद्रबक्विक्काब्ररेंच
वाचून, शद्दाआलेमानें शिंदे यांसआपला सर्वे कारभार पाहृप्याससांगितले. आपलेपृहाँवेपनींसावंतवखीचेसरदेसाहँयर्चिक्ति लावण्यास द्दीसंनि चांगली आहें,असेंजिववाद्[दायांच्पामनातयेऊनत्यांनींदिदियांनपाशी
तशीगोष्ट'काढिली.
र्शिदेवसरदेसार्ह यांघा आसपणा क्कां
क्लि'स्किहीं त्यचिं अगत्व होतेच. हाणूनत्यांनळी' ती गोष्ट लेक्षांत घेऊन बादशद्दानग्चूनसरदेसाईं यांस राजेंवहाद्र असा किताब नम्लेम्बावमोंरनलेच्चिळा मानमिळावा, असें फरमप्न मिळविले..
नंतरनिवबाद्ळाद्र्ली ब्लिद्शग्हीर्तीले नोकर बळवंत रघुनाथ द्ळचळीव सात्राजॉवळासुदेवअरिंवलोकर यांजकडे वाद्शहृळाकड्रा मिळालेली मरामत पोर्वेलेव`पळापळारव हींदेऊंनतींसरदेसाहँयस्किवहुमानपुररसर`वण्यासागं त्यांससळावंतवार्डीसपाठविले.
त्यांनींआलेरींपमँत
आपण
आलेंआलुं,
वहाशण् प्रकारची कितावत घेण्याससामेंरिंयेण्याचीचालेअख्यिअते
जिवबाद्प्द्चिषंधुनतेवायांदेमापँग्र्तनिं सरदेसाहँ यांस वळांबेंते. मग
त्यांनां आकेरोपयैत आपल्या तकेप्वै मनुष्य सामोरे पाठवून मरामत घेऊन
येणाऱ्या मळाणसांस मोठ्या समारंमर्नि सावंतवाडॉस आणत्रिले. आणि शके
१७०७ तअक्षव्यतृतीयैव्या (त[॰ ११ मेसन १७८५) सुमुहूर्नखऱ त्या वहुमानाचा आद्रमूवक स्वीकार केला. यळापळामृन पुढें सरदेसाई हें १
यळि
^
हा मरर्पोरी पाशांघ्न सावंतवाडात चेंहूदूप्फ्म् याझुवममप्र्थे ळु ठेंम्ऱ्वृतेंला आहे.
