________________
अध्याय तेरावा. ३५९ संस्काराची अंतरनिष्ठा । लौकिकी व्हावी देहेप्रतिष्ठा । माझी आज्ञा वंद्य वरिष्ठां । सभेचे चौदा मी पूज्य ।। १५० ।। रजोगुण दशलक्षण | उद्धवा त्याची ही घोळखण । राजसासी जन्ममरण । सर्वथा जाण सोडीना ।। ५१ ॥ सात्विक त्याग करी विवेकनिष्ठे। तामस त्याग करी कडकडाटें । राजसासी त्याग न घडे स्पष्टें । द्रव्यदारालोभिप्टें लोभाळू ॥ ५२ ॥ तीही गुणांचे लक्षण । म्या सागीतले भिन्नभिन्न । तिहींचें सर्वसाधारण । सागेन चिह्न ते ऐक ॥ ५३॥ तत्तरसात्विकमेवैषा यद्यद्धा प्रचक्षते । निन्दन्ति तामस यत्तद्वाजम तदुपेक्षितम् ॥ ५॥ विवेकवृद्ध वृद्धाचारें । ज्यातें स्तविती अत्यादरे । तें तें सात्विक जाण खरें । निजनिधारें निश्चित ॥ ५४ ॥ विवेकियाचे अनुवादा । ज्या पदार्थांची करिती निदा । ते ते जाण तामसवाधा । माझ्या निजबोधा मानले ॥ ५५ ॥ ज्याते स्तवित ना निदित । जीवें भावे उपेक्षित । तें राजस जाण निश्चित । वाधा अद्भुत तयाची ।। ५६ ॥ जैसें कां विखें रांधिले अन्न । परिवरी गोड अतरी मरण । तैसा जाण राजस गुण । अतयं वधन तयाचे ।। ५७ ॥ राजसासी ज्ञानवोधू । करिता थोटीवला वेदू । त्याचे उपदेशी ब्रह्मा मंदू । माझेनिही बोधून करवे ॥५८॥ याचिलागी रजोगुण । विवेकी सांडिला उपेक्षुन । उपेक्षेचें हेच कारण । तुज म्या जाण सागीतले ॥ ५९॥ यालागी सात्विक सेवन । साधकी अवश्य करावें जाण । सात्विकसेवनाचा गुण । तुज मी सपूर्ण सागेन ॥ १६०॥ साविकान्येव सेवेत पुमान् सत्वविद्धये । ततो धर्मस्ततो ज्ञान यावत्स्मृतिरपोहनम् ॥ ६ ॥ सात्विक द्रव्ये सेविता । सत्यवृद्धी होय तत्त्वतां । सत्ववृद्धी पुरुषी होतां । धर्म स्वभावता प्रवते ॥ ६१ ॥ धर्मप्रवृत्तिं माझें भजन । माझ्या भक्तिउल्हासे जाण । भक्कासी मी होयें प्रसन्न । तैं स्वभावे ज्ञान प्रकारे ।। ६२ ॥ तत्वमस्यादि वाक्यच्युत्पत्ती । ते गुरुद्वारा ज्ञानाची प्राप्ती । तरी सत्वशुद्धित्व धर्मभक्ती । कोणे अर्थी सेवावी ॥ ६ ॥ ऐसा विकल्प जरी तूं धरिसी । उद्धवा ऐक त्याही विचारासी । यथार्थ सागेन तुजपाशीं । सत्वशुद्धीसी उपयोगू ॥ ६४ ॥ केवळ सस्वशुद्धीविण । जाहल्या गुरुवाक्याचे श्रवण । तें पा हाटगाण्याऐसे जाण । अनोळखपण स्वस्वरूपा ॥६५॥ आधळे उपजलें जे कुशीं । स्तनपान करी अहनिशीं । परी तें न देखे माउलीसी । दशा तैशी उपदेशा॥६६॥इद्रिये सचेतनमेळी । भगवंत सर्वाते प्रतिपाळी । त्यातें न देखती विपयाधळी । अतिअंध झाली चित्तशुद्धीविण ॥ ६७ ॥ अजागळा लोचते जाण । मिथ्या भाषण ह्मणती ते स्तन । त्यापरी सत्रशुद्धीविण । वृथा जाण उपदेश ॥ ६८ ॥ वाहते उदकी लिहिले लेखे । तळीं अक्षर नुमटे एक । तेवीं सत्वशुद्धीविण देख । निजज्ञान सुटंक प्रकटेना ॥ ६९ ॥ झाल्या आपादता सत्वशुद्धी । जब प्रकटेना धर्मवुद्धी । तंव निजज्ञानाची नव्हे सिद्धी । जेवी ग्रहणामधी चंद्रमा ॥ १७० ॥ ऐकता हरिकथाश्रवण । वाप्प रोमाच स्वेद रुदन । रुकी चिता जाय प्राण । तेही ब्रहाज्ञान प्रकटेना ॥ ७१ ॥ हृदयींचा लोभ जव न तुटे । तव निश्चयज्ञान १ पोटातरा हेतु हा की रोकांत प्रतिष्ठा व्हावी २ तक्यारोडासी मसविणे वगरे. चीकांत ४ विवान पद फेवळ पयोद नव्हे ५ स्थागोटीत ६ विधान लला झाला ८ सोसाधी पारातील गाभ्याप्रमाणे १.न ११ जीवत स्थिनीत १२शेळीच्या गळयात १३ अक्षरं १४ सरे, फ्लामप्रद १५ सपादाकरिता १६ फररी
